Beyaz Zencilerin yazarı Ingvar Ambjörnsenden çarpıcı bir roman daha sunuyoruz sizlere... Köpek efendi istemezdi, efendi köpeğin dünyasını yıkmasaydı eğer diyerek zorunluluğa dönüşmüş sadakatin ikiyüzlülüğüne dikkat çeken Ambjörnsen, bu kez köpeksi bir insanı anlatıyor. Ahlâki değer ölçülerinin iyice silikleştiği, ölüm ve boşluğun hüküm sürdüğü kentlerde ilik peşinde koşan ve yalnızlığa gömülmüş birini betimliyor yazar. O, ne tek başına ne de başkalarıyla birlikte sevgi adına bir şey üretebilmiştir. İnsanları kullanarak, aşağılayarak, kişiliklerini parçalayarak onlardan arta kalan sahicilik kalıntılarından beslenmektedir... Yüreğinde gardiyan vardır... Kadınları avlar, dünyalarını talan eder, ıssızlaştırır... İnsan Postuna Bürünmüş Köpek, kalplerinde bomba taşıyan, içindeki duvarların dışına çıkamayan, başka insanların da kendisine ulaşmasına izin vermeyen insanlardaki kötücüllüğün romanıdır...