Şehrin uzak mezarlarına yanyana yürüdük. Mezarlıklar masum. Her adımda damlayan kan. Her omuzda ağlayan bir can. Her dönüşte geride kalan bir adım. Şehrin uzak mezarlarına yürüdük, yağmur altında. Tohumlar gibi saçılarak, dağılarak, çürüyerek. Kötü çürüyerek. Şehrin en uzak mezarlarına, uzaklaştırdık ölümü. boşaltılmış bir evde kalan, iki küçük cam kavanoz. dut ve nane kokusu, eski evin son bekleyenleri karıştı çoluk çocuğa zamanla börtü böceğe, tırtıla, sineğe. (Arka Kapak)

Sabrın kayaları kumlandığında tanrılar iner nemrut tanrılar komageneden yeniden deniz spartaküs che Guevera vere vira inin mytoslar enternasyonale sabrın kayaları kumlandı (...) (Arka Kapak)

Yazdığın her sözcüğün, her virgülün hesabını vermek zorundasın! Bertolt Brecht Hayyam´ın rubailerini Türkçeye kazandıran 18 Türk yazarın 18 kitabında yer alan 5236 rubai; incelenip taranarak, derlenip gruplandırıldıktan ve sınıflandırıldıktan sonra, 834 rubai olarak bu külliyatta toplanmıştır. ... ... Ozan Sağdıç´ın Bir Islak Ateş adlı kitabında Talât S. Halman´ın yazdığı önsözde şu satırları okuyunca kafamda bir şimşek çaktı: ´Hiçbir uzman

x

x

Gelecekçiliğin, XIX. Yüzyılın sonlarına doğru gelişimi rastlantı değil. Toplumun bunalımı da gerçekçilik akımını öngörür. Ozanlar, yaşadıkları toplumun aynası! Gerçekçi, sorumlu bir ozan; toplumun yaralarını duyumsayıp yansıtır şiirlerinde, yazılarında.. Duyarlı, eylemci nitelikleriyle Mayakovski; gelecekçi bir ozan: Benim peygamber dedikleri onların, acının olduğu yerde ben varım. Düşen bir damla gözyaşında, gerildim çarmıha. 2001 yılında yitirdiğimiz Abdullah Rıza Ergüven´in yalın, özgün dil

Bora´ma Daha işin başındasın Akik gözlüm, en başında. Günlerin olacak saadetle döküm saçım, Günlerin, kederle taşım taşım... Sonra bir gün, Unutmasını öğrenip, unutacaksın, Oysa: o da değil Unuttum sanacaksın... Türkiye işçi sınıfının öncü partisi Merkez Komitesi Üyesi Bora Gözen ile gençlik örgütü başkanı Kerim Öztürk ve önder kadrolardan Cafer Topçu, Ahmet Özdemir, Yücel Özbek, Ali Kiraz, Şükrü Öktü, Gürol İlban, Lübnan´da Nahr el Bared kampına 21 Şubat 1973 günü baskın düzenleyen İsrail Deniz Kuvvetleri

Kalan son nefesimizi de Haykırarark güneşe Bir şafak vakti Eşeklerin palanlarına gizleyip sevdamızı Düştük yollara Kayıp çocuklar Takılmıştı kuşların kanatlarına Bulutlar kan topluyordu

Kadir niye kıydın elin oğluna Zahir o yiğit de tatlı can idi Girit'te eşinin "elin oğlunu" öldürdüğü haberini alan Anadolu kadını böyle söylüyor. Bu iki dizede ne yok ki: Öldürülenin "tatlı can"lığı, yiğitliği, oğulluğu... hepsi var. Tek şey yok: Onun "düşman"lığı. Halk şiirinde o bir insan, bir can, bir yiğit. Neydi bu işlerin aslı Cahil gönlüm zaten yaslı "Seferberlik"in ardından söylüyor bunu bir ana. Bu dizelerden, savaşın içinde olanların savaşı nasıl gördüğünü anlıyoruz. Savaş oldu mu halkın dedik

Tarihin zulüm eksik etmediği, buna rağmen inatla ayakta durmaya devam eden; şiirlerin, türkülerin, romanların, fotoğrafların büyülü dünyasından süzülüp gelen bambaşka bir coğrafyadır Dersim. "Şiirlerin Diliyle Dersim" ise bu coğrafyadan tat alan, onunla hüzünlenen, tarihine imgesel renkler katan şiirlerin bir araya getirilmesinden oluşan çiçekler toplamıdır. Okuyucu şiirlerde Dersim tarihi aramamalıdır. Zaten şiir tarih değildir. Şiir tarihe imge dünyasından kucak açar ve geleceğe taşır. Bu yönden bakıldığı

Akşam alınıp gitti alınıp başını alıp gitti dönmesi yok Ben gördüm kalankıranların memet gördü kuşlar gitti akşamla birlikte iri tavus kuşları Ak kukuya düştü ben gördüm saklambaç oynuyorduk zadelerin pembe gördü Ben yoktum geceye kereste çektiler üç ok atımı

Öztürk Uğraş´ı okurken dizeler yüreğinize gülücükler serpecek. Neyzen´in akşam meyhanelerine gidecek ayaklarınız. Her şeyden önce dostluk; anason, roka, beyaz peynir ve kavun kokan, hoş sohbetli bir sofraya oturacaksınız. Sigara dumanları azıcık bunaltacak ama idare edin. Bilincinizin tuğlaları uçuşurken de sitem yok! Düzenin "iyi aile çocukları"na ve "iffetli hanımefendi"lerine önerdiği göstermelik ahlakçılığın kabuklarını çatlatan bilge sözler, yüzünüzde pembe bir renk tonuyla patlayacak. Karşınızda küfür

Yaratı - Gerilimsel Güç Alanı Diyemez kolay kolay sanatın eğlence aracı olduğunu hiç kimse! Ama sanatçı yapıtını yaratırken tat duyabilir ayrıca. Koşuk, resim, müzik, yontu bg. bütün sanat kolları; kendi kendini anlama, anlatma sanatı, insanlığın sonsuz gereksinmesi. Sanatın en önemli niteliği, insanı insana, kendi türüne duyurması. Bu kurtarıcı, bu düşünbilimsel yanı sanatın ilkçağlardan beri insanoğlunu izleyegelmiştir. Bunalım! Yaratıcı bunalım!... Fırtınadan sonra gün ışığı! İçdünya ile dışdünya gerçekl

Edith Södergran (1892-1923) St. Petrograd'da doğdu. Ailesi o zamanlar Çarlı Rusyası'na bağlı bir prenslik olan Finlandiya'da yaşayan İsveçli azınlık grubundandı. Södergran'ın şiiri yaşadığı dönemin şiiri olmakla birlikte, aynı zamanda değişik kültürlerin bir arada yaşadığı bir ortamın da ürünüdür. Södergran'ın İsveç şiirinde yeni bir çığır açması tesadüf değildi. St. Petrograd'da okula giden, bu metropolde büyüyen ve İsveççe, Rusça ve Almanca'yı çok iyi bilen ve biraz da Fince konuşan bu genç kadın, onaltı