Nazif'în Düğmeleri verdiği tarihsel bilgiler dışında evrensel insan psikolojisine de okuyucular için bir pencere açıyor. Bize insanı insan kılan, yüzyıllardır değişmeyen duyguları hatırlatıyor. Nazif'in Düğmeleri Selanikte söylenen Türkçe ve Yunanca ağıtlarla dil, din, ırk farkı gözetmeyen dostlukları ve sevgileri, mübadele yıllarındaki gelinlerin geride bıraktıkları çeyiz sandıkları ile vatan hasretini anlatıyor bize. Belki de Nazif'in Düğmeleri'nin yıllar süren kendi hikayesinde bize anlatmak istediği şey insanoğlunun ayrılıklar karşısında ne kadar üzülse de dimdik ayakta kaldığı ve her yeni koşula uyum sağladığıdır.