Bir adamın karısı ölmüş ve o da ikinciyle evlenmiş. Kadın eve girdiği an görmüş birinci karısından bir kız çocuğunun kaldığını. Gözleriyle süzmüş onu ve çağırmış kocasını: - Bu kızı istemiyorum evde. - Nereye götüreyim onu! Görmüyor musun? Küçük ve aptal olduğunu, diye cevap vermiş adam. - Nereye götürürsen götür, bayıra, denize, sadece gözlerimin önünde dolaşmasın. Bugün kavga, yarın kavga, en sonunda adam razı olmuş ilk çocuğunu evden uzaklaştırmaya.

Bir gece Pödö dede, iki büyük yumurta sepeti ile yumurta toplamak için dolaşırken yakın köyleri, Petırço'ya anlatmış, bir köye giderken büyük bir taştan köprüsünün olduğu, köprüden sonra bir yabancı bayıra gittiğini. Bayırın ardında bir ev varmış, her tarafı çikolata tuğlalarından yapılmış, evin etrafındaki ağaçlardan neşeli kuşlar ötüşüyormuş, çalılıkların ardında ise çikolatalı tavşanlar kovalıyormuş böcekler yürüyormuş.

Birgün eşek ve at değirmene gidiyorlarmış. Eşeğin sırtında iki çuval buğday varmış, yükü ağır olduğundan ağır ağır adımlarla yürüyormuş, at'ın sırtı boş olduğundan hızlı hızlı koşuyormuş aşağıya doğru. - Oh! demiş eşek. - Ne kadar çok ağır geliyor bu çöllük çuvallar! Nefessiz kaldım. Düşersem öleceğim. At kardeş, yalvarıyorum sana yardım et bana! Söyle sahibine, çuvalın birini senin sırtına koysun. Ama at duymazlıktan geliyormuş ve yükü ağır olan arkadaşını umursamıyormuş...