Murat Belgenin yıllar önce söylediği gibi Türkiye, çocukları karşısında suçlu bir toplumdur. Zira çocukluk dünyası üzerinden her fırsatta vicdanını temize çıkarmaya çalışsa da bu ülke, çocuklarını kızgın güneşin altında tarlalar, izbe atölyeler ve sokaklarda çalıştırmaya; onlara milli bayramlarda kan ve şehitlik kokan şiirler okutmaya hâlâ devam ediyor; onları sınavlarda yarış atına çeviriyor; dini mekânlarda soyut kavram ve değerlerle onların kafasını bulandırmayı sürdürüyor. Bu sorunlar yaşanırken medya,

Taksim Gezi Parkında bir grup kentlinin ekolojik duyarlılığa dikkat çekerek ateşlediği işaret fişeğiyle harekete geçen milyonlarca insanın kısa bir süre içinde AKP hükümetinin neoliberal ve muhafazakâr politikalarını eleştirmeye ve değiştirmeye yönelen eylemleri hiç kuşkusuz Türkiye ve dünya demokrasi tarihinde yeni bir sayfa açmıştır. Komün, paylaşma, dayanışma, kolek-tif davranış gibi bir süredir, en azından kamuoyu nezdinde, sözü edilmeyen değerlerin bir daha bizden ayrılmamak üzere geri dönüşü, tek keli

Türkiye'de özel dershaneler epeydir eğitimin en büyük sorunlarından biri. Evet, dershaneler bir neden değil, sonuç. Eğitimde niteliği ve eşitliği gözardı eden politikaların bir sonucu. Daha çok sınav odaklı eğitim sisteminin yarattığı sözde bir çözüm. Piyasadaki aktörlerin, yani kapitalist işverenlerin buldukları bu çözüm, Türkiye eğitim sisteminin hiçbir sorununa çare olamadı, olamıyor. Milyonlarca öğrencinin dershanelere gitmesine, onca para, zaman ve emek harcamasına rağmen eğitimdeki sorunlar giderileme