Bilir bilmez konuşup her konuda kesin hükümler verene “Ahkâm kesme!” deriz. Yersiz zamansın bir biçimde üstelik bilmediği bir konuya girip düşünce ileri sürene kızar “Hariçten gazel okuma!” diye azarlarız onu. Bilgiçlik taslayan ya da herhangi bir konuda kendince birtakım düşünceler ileri sürerse biri, “Felsefe yapma!” diye uyarırız. Dilimizde sıkça kullandığımız bu üç deyim de felsefeye karşı geliştirdiğimiz “olumsuz” tutumumuzu göstermektedir. Oysa bu karşı çıkış ve alaya alışlarımız da felsefe yapmaktan