Kimler yoktur ki Maupassant'ındünyasında: Köylüler, askerler, masalarında geviş getirip gırtlaklarına kadar kırtasiyeciliğe batmış bürokratlar, genç burjuva bohemler, hanımefendiler, taşra eşrafı, hali vakti yerinde ama gözlerini hırs bürümüş çiftçiler, açgözlü küçük burjuvalar, genelev sahipleri ve fahişeler, denizciler, rahibeler, doktorlar... 19. yüzyılın ikinci yarısında Fransa'da yaşayan hemen herkes, çürümeyeyüz tutmuş bir toplum tablosunu tamamlar! Anlaşılacağı gibi, giderek değişen dün

19. yüzyıl Fransız edebiyatının en güçlü kalemlerinden olan Maupassant'ın hikâyeleri, hayatla sanat arasındaki sınırları ortadan kaldıran cinsten. Hayat sanattan, sanat da hayattan kopuk değildir Maupassant'ın estetik dünya görüşünde. Modern insanın "iç dünyasının" detaylı bir biçimde resmedildiği hikâyelerinde, doludizgin akan bir hayat sevincine paralel olarak, alttan alta işleyen melankolik, ürkütücü ve karanlık duygular da var. Maupassant'ın hikâyelerinde dönemin toplumsal kompozisyonunda yer alan nered

19. yüzyılda geçen Bel Ami, Guy De Maupassant'ın romanından beyazperdeye de uyarlandı. George Duroy isimli karakter üzerine kurulu olan roman, bu genç gazetecinin Paris'te çok etkili ve güzel bir kadınla kurduğu ilişki ve acımasızlığı sayesinde şöhret basamaklarını birer birer çıkarak kentin en güçlü adamı haline gelmesinin öyküsünü işliyor. Roman Duroy'un bir arkadaşının eşiyle ilişki kurması ve kadının aksanını düzeltmesine yardımcı olmasıyla başlıyor. Sosyetenin gözbebeği olan bu güçlü kadın daha sonra h

M. Guy de Maupassant, kurmaz, şakacı, iyi bir dost, övüngen, doğuştan gelen kibarlığından başka hiçbir şeyden utanmayan, züppece, ruhunun en zarif yanını dikkatle gizleyen, güçlü bir sezgiyle dolu, ayakları yere basan, görünenin ötesindeki şeylere merak duyan, sadece gördüğüneinanan ve sadece dokunduklarını hesaba katan, bize ait olan adam, bir dost yurttaş. O ki, sevgi ve nefret, kızgınlık ve acıma olmaksızın sefil köylüleri, sarhoş denizcileri, kayıp kadınları, didinmekten başları dönen basit tezgahtarlar