Küçük yunus balığının canı çok sıkılmıştı. Şimdiye dek annesinin yanından hiç ayrılmamıştı. Annesi, yiyecek bulmak için dışarı çıktığında ise yuvalarında kalıyor, durmadan oyuncakları ile oynuyordu. Önceleri bu durumdan pek etkilenmiyordu. Son günlerde oyuncaklar artık onun canını sıkmaya başlamıştı. Yuvanın dışını merak ediyor, dışarı çıkıp oynamayı, yeni arkadaşlar bulmayı hayal ediyordu. Annesi, az önce yuvaya gelmiş, getirdiği yiyecekleri temizleyip yemeye hazırlıyordu. Küçük Yunus, artık oynamaktan sı

O gün, akşamın olmasını hiç istemedim. Ama zaman benim isteğimle ayarlanmıyor. Ben ne kadar istemesem de akşam oluverdi. Annemden aynayı isteyince hiç ikiletmedi. Elim titreye titreye aldım aynayı. Gözümü kapattım, yüzümün hizasına kaldırdım ve bir süre gözlerimi açmadan bekledim. Ve... Gözlerimi... Açtım! Neredeyse uçacaktım. Bu gördüğüm ben miydim? Bu güzel yüz, bu ışık saçan gözler benim miydi? Elimde tuttuğum ne güzel aynaydı! Okudum güzel oldum Kendimi özel buldum Her yöne bir yol vardı İnsanda karar

Arada bir o koca gövdesi sarsılıp durmasa, bu kocamış Anadolu insanının yontusu da nereden çıktı, diye sorardınız kendi kendinize. Gözlerini gökyüzüne dikmiş, bir elinde yıpranmış şapkasını tutuyor, diğeri eli ise arada bir gözlerine ve burnuna gidiyor, sonra yana düşüyordu. Çok geçmiyor, sabahın ışıkları burnunun ucunda toplanan gözyaşı damlalarını yapraklarda parıldayan şebneme dönüştürüyordu. Boştaki eli çoğunu silmeye yetişmiyor, yere düşenler durduğu kaldırımı ıslatıp duruyordu. Dükkanın kepenklerini

İstedin ki çocuklar, Savaşlarda ölmesin. Açlığı, sefaleti, Yoksulluğu bilmesin. Çok çalıştın, yoruldun, Yüce meclisi kurdun. Millet kendi kendini, Yönetsin istiyordun. Önder oldun meclise, Yol göstersin ulusa. Kurtardın ülkemizi, Emanet ettin bize. Teşekkürler Atatürk, Bize çok şey bıraktın. Özgür olalım diye, Yolları aydınlattın.

Cahit çok çok çalıştı Amacına ulaştı. Önce okudu, yazdı, Tümceyi, harfi çözdü. Saydı ikişer, beşer, Şimdi sevinçle koşar. Sınıfta hep usludur, İş yapmaya koşturur. Yardımlaşmayı sever, Sevmek iyilik der, Durmadan soru sorar, Öğrenmeye can atar. Alkışlar sana Cahit, Sensin ülkeme umut.

Sanatta estetiğin anlam kazanması giydirildiği içerikle somutlaşmıştır. Barışçılık Oyunu işte böyle sağlam içeriğe giydirilen estetik ve şiirsel dille oluşturulan bir kitap. Günümüzde, dünyada ve yakın çevremizde insanlığı yakıp yıkan savaşların acılarını yaşarken, Barışçılık Oyunu, iletisiyle bu kötü gidişe dur demenin oyununu aktarmayı hedefliyor çocuklara. Gerçeğin ve şiirsel dilin desteği bu kitabı çocuklarımız için bir "başucu kitabı" yapıyor. Öykünün sonunda, ülkenin dörtbir yanından gelen çocukların