Anam Nice bizim için uykusuz kaldın Dokuz ay karnında zahmete daldın Büyüyünce seni unutur sandın Bütün varlığımsın ey canım anam Bizim için canın feda eyledin Sırtına alır da işe giderdin Büyüsünde onu görem der idin Senin sevgin yeter hey canım anam

Taşı toprağı burcu burcu uygarlık kokan Anadolu´nun bağrı yanık, yüreği sevgi dolu insanlarının dilidir türküler. Hamdi Tanses de bu türkülere gönül vermiş ozanlarımızdan biri. İlden ile, dilden dile, Gönüllerde türküler var, Deyişlerde, semahlarda, Telden tele türküler var.

Halk edebiyatımızın türleri içinde soyuttan uzak sevgi, yalnızca manilerimizdedir. Manilerimiz, bir tür sevgi dünyasıdır. Bu dünyada sevişenler, sevgi dışında hiçbir yasaya ve hiçbir sınıra bağlı değillerdir. Mani; uçan kuşlardan, bulutlardan, turnalardan sorulan ve bunların aracılığıyla selam gönderilen; bin yıl toprakta yatılsa da yine kendisinden umut kesilmeyen, kölesi olunan, yerine ölünülen, cevri çok, insafı yok olan, aşkına düşünce dünyalar terkedilen; tende kalan canı isteyince verilen, kavuşamayın