Başlık zihnimde belirdikten sonra doğrulamak için internet sözlüğe baktım. Ters köşe deyimi için şöyle deniyor: “Hiç beklenmedik bir anda yapılan davranış, beklenenin dışında bir gelişme ile şaşırtmak.” Bu açıklamadan anlaşılan, ters köşenin bir sürecin ortalarında bir yerde ya da sonunda söz konusu olduğudur. Nâzım Alpman’ın “Tımarhane Günlüğü”ndeki ters köşeler ise daha yazıların adıyla başlıyor. Yani başla düdüğü çalınır çalınmaz, topu ağlara çakmak gibi! Rastgele birkaçını sıralayayım: “İnsan Ha

Gazetecilerin Şakası Olmaz Gazetecilerin Şakası Olmaz, meslek içindekilerin olağan kabul ettikleri sıra dışı gazeteci şakalarından, anılarından ve muzipliklerinden oluşan gerçek hikâyelerdir. Ağırlıklı olarak yazılı basına ait yılları kapsıyor. Sadece tek kanallı döneme ait TRT içi komik, ciddi, hüzünlü, korkutucu olanları da var. Gazeteciliğin Babıali olarak adlandırıldığı medya öncesi hikâyeleri, eski zamanlardaki gazetecilerin saf ve temiz olmaları hakkında da epeyce fikir veriyor. Örneğin, 50 Bin Adet

Dostlar Bizi Hatırlasın, Türkiye'nin yakın tarihinde önemli roller oynamış değerli insanların arkasından yazılmış veda yazılarından oluşuyor. Gazeteciler, yazarlar, sanatçılar, sendikacılar ve onların çevrelerinde halkalanan güzel insanların kısa hikâyeleri. Nazım Alpman, kitapta yer alan isimlerin tamamına yakınıyla tanıştı, onlarla birlikte yaşayıp ortak anılar biriktirdi. Uzun yıllara yayılan dostluklar, hazine değerinde bir portre galerisi oluşturdu. Kitap, bir anlamda vefa yazıları olarak da okun