“Ben Zeliha; sevdikleriyle vedalaşmak zorunda kalmış, zorlukları sırtında taşımaktan ruhu yorgun düşmüş, aşka tutunmaya çalışırken ayağı kayıp yuvarlanmış… Kısacası çuvallamış bir fâniyim. Her şeye güç yetirebileceğimi zannediyordum; hiç yorulmayacağımı, düşsem de belli etmeyeceğimi, güzelliğimle herkesi kendime hayran bırakacağımı… Heyhat! Ruhum nicedir eprimiş bir kumaş gibi tüm bedenimi kaplarken, sökülen yerlerimi görememişim. Etraftakilerin ardımdan “Ah yazık” dediklerini duyuyorum; ama bu kez güçlü g

Bozkırda diyar diyar dolaşan bir derviş ve çırağı, geçmişten aldıkları kültürel emaneti sözün büyüsüyle yeni bir zamana taşımaktadırlar. Bugünden yarının düşünü kuran gençler ise yaklaşmakta olan bozkışın telaşındadırlar. Çağ değişmektedir. Dün ve yarın aynı gedikte buluşmuş, dünün inadının üstüne geleceğin gölgesi düşmeye başlamıştır. “Xoca Nasır’ın göle çaldığı maya neyse ikimizin şu bozkıra verdiği emek aynıdır. Damar sürer miyiz, yaprak açar mıyız kim bilir. Fakat dersen ki memnun musun? Sana Nazım Hi

Kaç çeşit taciz var? Kaç çeşit tecavüz? Beyinlerimizin uğradığı iğfalleri saymıyorum bile. Korkuyla susuşlarımız yavaş yavaş ölüme gidiş değil mi? Sessiz kalışlardaki çığlıklar ... Köşeye sıkıştıkça yapmayı düşünmediğimiz acıtma, zarar verme duygularının adeta bizi etkisi altına alması ... Kişi tecavüzcüsüne âşık olur mu dememek lazım. Kaçıp kovalama, birbirlerine kurdukları tuzaklar sonrasında ters köşeye düştüklerinde ya daha çok delirecekler ya da ... Ya birbirlerine itecekler ya da hızla birbirlerine do

Erkek arkadaşıyla sorunlu biçimde ayrılan ve işini kaybeden Cassie geçimini sağlamak için geçici bir işe girer. Başlangıçta ona çok sıkıcı gelen işi şirket ortaklarından Forest ve karısına ait özel yazışmaları tesadüfen okumasıyla farklı bir boyut kazanır. Cassie onlarla arasında bir bağ olduğuna inanmaya başlar, hatta Forest’ı takıntı haline getirir ve onu takip edecek kadar ileri gider. Cassie bu işin sonunda paçayı kurtarabilecek mi, Forest onu bulacak ve yine işinden kovulacak mı? Yoksa yeni bir aşk mı

Ali Ünal, 1955’te Zara’da doğdu. Kırdan kente yoğun göç yıllarında İstanbul’a, Okmeydanı gecekondularına geldiklerinde 13 yaşındaydı. Ortaokul sıralarında ayakkabı boyacılığından yükleme boşaltma işçiliğine, pazarcılıktan seyyar satıcılığa, dökümhane işçiliğinden tabelacı çıraklığına değin birçok işte çalıştı. 1973’te Pertevniyal lisesini bitirdiğinde tabela ressamlığı öğrenmiş, Ali Poyrazoğlu Tiyatrosu “Deneme Sahnesi”nde Tuncay Özinel’den tiyatro dersleri alıyordu. Yüksek öğrenim için İstanbul’dan ayrılın

Egemenlik ve güç tutkusu peşinde koşan Beyaz Adam’ın acımasızca yok ettiği Çerokilere ithaf edilen bu kitap, insanı umursayan, acılarını paylaşan, yaşamın bütünselliğini savunan bir kültürün mesajı... Evrensel dostluk ve barışın hikâyesi... İnsani duyarlılığın görkemli direnişi... Yüzeysel ve mekanik ilişkilerin hâkim olduğu günümüzde, yitirilen değerlere saygı duruşunda bulunma denemesi... Heidi, Küçük Prens, Şeker Portakalı ve Martııdaki samimiyeti, dürüstlüğü özleyenler; coşmak, sevmek, özgür olmak, hüzü

Karadeniz’in küçük bir Laz köyünde milenyuma sayılı yıllar kalmışken yeni bir muhtarlık seçimi yaklaşıyordu. Kontrolsüz çay ekimiyle doğası zaten tahrip edilmeye başlanan köyü, yakın zamanda başka bir tehlike beklemektedir. Devletten maden arama ruhsatı alan bir bakır şirketi, köyün güzide ormanlarında bakır aramaya niyetlenmiştir. Bakırdan, altından bihaber köylülerden herhangi bir direnişle karşılaşmamak için de şirket, köyün muhtarıyla gizli bir anlaşma yapmıştır. Muhtar, köylüyü arazilerini satmaları iç

“Gidecek bir yerim var fakat telaşım yok. Kendimi, akıp giden bu kalabalığın merkezinde gibi hissetmek istiyorum. Sanki insanlar dükkânların kapısına çıkıp bana bakıyorlar, yoldan geçenler birbirlerini dürtükleyip beni gösteriyorlar gibi bir fanteziye kapılıyorum. O an için, ben varım sadece. O anda ‘bütün düğünlerde gelin, bütün cenazelerde ölü’ oluyorum. İşini gücünü bırakıp beni seyredenlerin bakışları eşliğinde yürümeye devam ediyorum. Her şey ve herkes ben yürürken duruyor, bir tek ben yol alıyorum… Ke

"Sami odaya girince gözlerinden yaşlar boşalmaya başladı. Hıçkıracaktı ancak sesi duyulur korkusuyla bir yastığı ısırarak ağlamaya başladı. En son ağlama hissini, televizyondaki o profesörün 'kendi ekibinin onu yönettiğini' ima ettiği konuşma sonrası hissetmişti. Çok ağır gelmişti. Kendisini susturmaya çalışıyordu. Durmaya çalıştıkça daha da çok katılıyordu. Tuvalete kapattı kendisini. Ağzına yastığı tıkmış, elleriyle kafasını iyice bastırıyordu. Uzun zaman sonra ilk kez böyle ağlıyordu. Kendi imparatorluğ

Ve Oğul, bilesin ki şu zahiri dünyada yaşanan ruhun isteklerinin aslı değil, suretidir ve o suretin gerçek olduğuna kendini inandırmak için hayallerine öyle öyküler anlatır ki insanlık, öykülerin gerçekliğine kendini inandırdıkça ruhunun uzaklaştığını fark etmez ve ol fani nihayetinde körleşmiş gözlerle gördüğünü sandığı âlemle ruhunun yerine getiremediği talepleri arasın-da arafta kaldığı bir yaşam sürmeye mahkûm olur. Seksen yaşına merdiven dayamış, tek arkadaşım dediği köpeği Mojo’yla birlikte yaşayan A,

-Yoldaşlarım! Görünmeyenden bilinmeyenden veyahut ta sihirden bahsetmiyorum. Hürriyet, hakikatin idrakidir. Hakikate ihtiyaç olduğu fark edildiği anda insan, hürriyet macerasına girmiş demektir. Bunun bariz manası isyanımızdan okunmalıdır. Şehitlerimiz bunun ispatıdır. Onlar, hürriyetlerine el uzatanların ellerini kırdılar, kendilerine ait olanı katiyen teslim etmediler. Düşmanın kılıçları onların boyunlarına yaslandığında dahi, onlar bu tavırlarından -ölmek pahasına- dönmediler. İnsanın hakiki ölümü, unu

Kalmak mı zor, yoksa gitmek mi ? Yoksulluk ve baskılar arasında sıkışıp kalmış anne ile kızının, bazen komik, bir o kadar da hüzünlü hikayesi. Süreyya Aysan’ın yumuşak, ipek dokulu bir yazısı vardı. Ayrıntılarda saklar ruhunu. Çok mu romantik bir yazardan söz ediyorum! Daha soluklu yazacak Süreyya. Buna hazır. Kabadayılık bile seziyorum O’nda. Tarzını tutturmuş. Ama O’nun kaleminden bir kaşkaldırı beklemiyor değilim. Tadı iyi gelir. Çalışkan olduğunu biliyorum. Ustalığa yürüyecektir.

Ukrayna’daki savaş da diğerleri gibi olmuştu. Onu ben istememiştim. Dahası, tüm gücümle muhalefet etmiştim. Ama Çar kararı verince de başarıya ulaştığını görmek için elimden ne geliyorsa yapmıştım. Alışkanlık gereği. Kibirden. Çünkü buna muktedirdim. En başından beri böyle olmuştu. Moskova’daki bombalama olayları ve Çeçenistan Savaşı. Hodorkovski’nin tutuklanması ve Berezovski’nin düşüşü. Bu olaylardan hiçbirini ben istememiştim ki… Ama hepsinde de benim tükenmez gayretlerime güvenilmişti. Kaybetme düşünces

Gözde Demirel, “Theseus ’un Kadınları”nda Yunan mitolojisinin en büyük kahramanlarından biri olan Theseus ‘un meşhur mitolojik hikâyesini tersine çeviriyor. Ve hikâyesini mitlerde hiç konuşmayan, konuşturulmayan, gölgede kalan kadın kahramanların dilinden anlatıyor. Beş anlatıcı kadın var romanda, beş anlatıcı mitolojik figür kendi hayatları özelinden, Theseus ’la bağlantılarını, onun hayatlarını nasıl etkilediklerini güç, sınıf ilişkileri, toplumsal cinsiyet ve aşk bağlamında anlatıyorlar. Metnin en önemli

Ah anne, seni asla utandırmayacağım. Okula gitmeme izin ver yeter. Çocukluk hayali bir kez daha gözünün önünde belirdi. Bir süre imgeleri izledi. Bir başına hayalini yaşadı. İşte tam oradaydı, kendisi için oradaydı, parlak bir gelecek onu bekliyordu. Sesli olarak “Okulu seviyorum” dedi. Afrika edebiyatının büyük ismi Ngũgĩ wa Thiong’o’nun üniversite öğrencisiyken yazdığı Ağlama Çocuk 1964 yılında yayımlanmış. Yazarın diğer eserlerinde de karşımıza çıkan, toprakları beyaz adam tarafından çalınmış olan Gikuyu

1949 yılının Türkiye’sinde yaşamış bir kadının gerçek hayat hikâyesini paylaşmak istedim sizlerle. Bir annenin elli altı yıllık çilesini, çocukları için nelere katlanmak zorunda bırakıldığını anlatmaya çalıştım. Okurken bir çok yerde gözyaşlarınıza hâkim olamayacaksınız; belki yüreğiniz parçalanacak ve “keşke” diyeceksiniz: “keşke o tarihlerde yaşasaydım ve tüm benliğimle Meryem’e yapılan haksızlıkların karşısında dursaydım!” Bazı yerlerde de şaşırıp kalacaksınız; bir köy dolusu insanın bunca işkenceyi, hak

İnsafsızlar Philippe Djian’ın karanlık dünyasından, başına buyruk ve sürprizlerle dolu kaleminden çıkan, hiç de sıradan olmayan bir ailenin hikâyesi... İnsan duygularının sefilliğini ve düşüncelerinin bencilliğini yalın bir dille anlatan yazar, karakterlerin iç dünyalarını takip ederken kendimizi sorgulamamıza da neden olacak. Hâlâ burada olsaydı tüm bunlarla uğraşmam gerekmezdi. Hâlâ burada olsaydı böyle sorunlar doğmazdı. Hayatımın bir anlamı olurdu. Gölgelerle dolu bir vadide Diana eşini kaybettiğinden b

Birbirini seven iki insan ve onları geçmiş ile gelecek arasına yuvarlayan bir tokat… Eylül’ün elini tutabilmesi için Gürbüz’ün attığı tokatla yuvarlandığı kuyudan çıkabilmesi şart. Gürbüz’ün iç çatışmalarla örülü, aile ve toplumu sorgulayan duygu dolu hikâyesi bir aklanma değil özünü anlama ve bulma çabası.

Leman, hayatının merkezine aşkı yerleştiren genç ve hayallerle dolu bir kadındır. Her şeyden önce, kalbindeki o büyük boşluğu dolduracak gerçek aşkı keşfetmek ister. Ancak aşk yolculuğu tahminettiği gibi ilerlemek yerine ailesini ve arkadaşlarını derinden sarsan bir sürece dönüşür. Leman'ın aşkı, zamana ve mekâna meydan okuyan bir dönüşüm geçirir. Yürekten gelen samimiyetin yerini şüpheler, kıskançlık ve hatta acımasızlık alır. Karanlık bir labirente dönüşen ilişkiler, Leman'ın iç dünyasının derinliklerine