Nazif'în Düğmeleri verdiği tarihsel bilgiler dışında evrensel insan psikolojisine de okuyucular için bir pencere açıyor. Bize insanı insan kılan, yüzyıllardır değişmeyen duyguları hatırlatıyor. Nazif'in Düğmeleri Selanikte söylenen Türkçe ve Yunanca ağıtlarla dil, din, ırk farkı gözetmeyen dostlukları ve sevgileri, mübadele yıllarındaki gelinlerin geride bıraktıkları çeyiz sandıkları ile vatan hasretini anlatıyor bize. Belki de Nazif'in Düğmeleri'nin yıllar süren kendi hikayesinde bize anlatmak istediği şey

Silah taşımak uzun bir yolculuğa şeytanla birlikte çıkmaya benzer. Şeytan size "Yanından ayırma beni, seni belalardan korurum" der. Ne yazık ki insanoğlu şeytana uymaya eğilimlidir. Evde silah bulundurmanın eve mayın döşemekten farksız olduğunu bilmez. Günün birinde evden biri basar o mayına. Ya kendisi, ya eşi, ya da çocuğu... Erkekler bir çeşit giysi olarak görürler silahı. Onsuz çıplak hissederler kendilerini ve de çaresiz. Bir güç aracıdır onlar için silah. Bilmezler ki hapishanelerde cinayetten yatan

9O´lı yıllardan itibaren Türkiye´de üniversiteli öğrenci gençlik itildiği değer bunalımı çukurundan çıkmak için çok çırpındı, ama ne kadar başarılı olduğu tartışmalı bir konudur. 2000´den yol aldığımız şu günlerde ise, herkes kendi çukurunda mutlu mesut görünüyor, artık kitap okuma alışkanlığı edinmeden, uyuşturucular ve bilgisayar oyunlarıyla tanışıyor gençler. Ancak bu çukur çok genci yuttu, yutmaya da devam ediyor, gün geçmiyor ki basında uyuşturucuya bağlı bir sebep yüzünden, özellikle eroin bağımlılığı

Philip Roth Pastoral Amerika'da 20. yüzyılın en ihtilaflı ve patlamaya hazır dönemini,60'lı yılları teşrih masasına yatırıyor. Başka romanlarında da karşılaştığımız edebi alter egosu, yazar Nathan Zuckerman, bu kez de lise yıllarından tanıdığı, 'Sarıkafa' lakaplı beysbol yıldızı Seymour Levov'un bir portresini çiziyor. Öyküyü, Seymour'un kardeşi Jerry'nin anlattıklarına, bir iki gazete küpürüne ve Sarıkafa'yla iki kısa karşılaşmasında konuştuklarına dayanarak kaleme alıyor. Lise yıllarının efsanevi sporcus

Mustafa Sancar, 1955´te Ş. Urfa´nın Siverek ilçesinde doğdu. İlkokul, ortaokul ve liseyi Siverek´te bitirdi. Daha önce Dünya Gözlü Sevgili, Palyaçonun Ayna Sığınağı ve Aze´nin Yakarışı adlı kitapları yayımlandı. "Geldiler de geldiler; doğudan, batıdan, kuzeyden geldiler. Karanlık bulut oldular, katran yağmurlara döndüler, seller gibi geldiler… Nar ağaçlı, yediveren asmalı, güllü avluları; hünerli taş ustalarının nakış gibi işleyip ördüğü gösterişli evleri yorgun atlarına ahır yaptılar…"

Ferdi Tayfur, Yağmur Durunca´da "insan"ı ve "aşk"ı anlatıyor; özellikle ezilen insanı, özellikle umutsuz ve kaybetmeye mahkûm aşkları. Bir mahkûmun sürgüne gönderilmesiyle başlayıp bir cezaevinin avlusundaki infazla sona eren romanda, bir yandan kaybedilmiş yaşamların çare arayan direnişlerini okurken, bir yandan da toplum dışına itilmiş insanların yüreklerindeki gizlerle buluşuyor okur. İnsanın sonsuz arayışı olan aşk´ın hangi yüreklerde nasıl çarptığının müthiş trajedilerle bütünleştirilerek aktarıldığı

"Sevda, durakları acıyla dokunmuş sonsuz zaman dilimlerine yapılan dervişane bir yolculuktur. Sevdalılar ölse de, ses olarak, yazı olarak yaşar, efsaneleşir. Yeni aşklarla beslenen efsaneler, dünyanın yeni insanlarına umut olur, direnç olur. Aşkın, yalnızlıkların, arkadaşlıkların ve dostlukların ilmik ilmik örüldüğü romanın coğrafyasından, soluk soluğa yarattığınız yeni insanın tarihi, aslında yüreğinizin rehberliğidir. sesi sese; sözü söze ulayarak ulaşılmak istenen beyazlık, karanlıkları gizlenmiş tünelle

Askeri Öner, 1945´te Tarsus´da doğdu. O yıllardaki adı Ankara İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi olan okulu bitirdi. 68´lerden aldığı ilhamla, yaşamını ulusal/toplumsal kurtuluşa ve tarihin tekerleğini ileri doğru döndürmeye adadı. 12 Mart 1971 darbesi ve Almanya´da 2-3 yıl süren sürgünden sonra 1974´te Türkiye´ye döndü… 1980´e kadar, güney bölgesinde sendikacılık, kooperatifçilik yaptı; işçi ve köylü kitlelerinin örgütlenmesine katkıda bulundu. Sonra hapislik, partisiz kalma dönemi… İşte o boşlukta e

Bu roman, geçen yüzyılın gerçek kahramanlarının kısa bir öyküsüdür. Gerçek kahramanlar derken hiç de abartmıyoruz. Ömürlerinde komşu köyü bile görmemiş, hayatı ve dünyayı kendi daracık çevrelerinden ibaret sanan, ezik, arkasız, eğitimsiz, "zincirlerinden başka kaybedecek bir şeyleri bulunmayan" kitlelerin, günün birinde dilini, inancını, yaşam tarzını bilmedikleri uzak ülkelere korkusuzca akmaları, müthiş bir destan değilse nedir? Dahası, kendi ülkelerinde bile horlanan, aşağılanan, insan yerine konmayan, a

"İşçiler Merdan'ın neyi beklediğini anladıklarından sustular hemen. "Arkadaşlar Canlar", diye bağırdı Merdanın. Yumuşak sesi daha etkili geliyordu dinleyenlere. Okşuyordu onları sıcaklığıyla. Arkadaşlar, ekmeğin Alevisi Sünnisi olmaz. Bunlar bizlerin üzerinde oynanan birer oyundur. Seni bana beni sana kırdıracak ki, egemenliği sürsün. Yani egemenin egemenliğinin sürmesinin ilk koşulu bizim birbirimizi kırmamızdır. Ayakta kalacak olanı da egemen kendi kıracaktır. Elden gidecek ekmek de tümümüzün ekmeği olaca

Bizim seçme şansımız vardır. Bizim özgür irademiz vardır ve bizler bunun farkındayız. Ne kadar disiplinli olacağımıza yalnızca biz karar veririz ve bundan dolayı sorumluyuz. Bizler yaratıcı varlıklarız. Sınırsız yaratıcılığa ulaşabiliriz. Biz burada bir diğerimiz için, yardım etmek, geliştirmek, eğlendirmek, karşılıklı ilişkide bulunmak için bulunuyoruz. Bizler burada bu gezegene bakmak için bulunuyoruz. Enerjinin bilgisi ve bu bilginin idare edilmesi bilincimizle birlikte gelir. Birçok duygumuz vardır ve b

Her şey, her dakika değişiyordu. Sonuçlarının belki çok sonraları anlaşılabileceği, iğneyle kuyu kazmak biçiminde bir değişim çabası içindeydi bütün maddeler. Hepsi de bu yazgıya boyun eğmiştiler. Maya, boğazında düğümlenen kaygılarla kendini pencerenin önüne zor attı. Kentin alabildiğine uzun ufkunda bir, tanyerinin beyaza dönmeye başlayan gri renklerine, bir de onun altında uzanıp giden ışıkların binlercesine baktı. Bu ışıkların altında yaşayan, soluk alıp veren milyonlarca insanı getirdi usuna. Artık

Yalanın Erdemi, benzerine az rastlanır bir kurmaca. Yazarı, pek az yaratıcıda görülen üslup ve ifade yeteneğine sahip. Alışık olunduğu gibi, okura, ilk safyadan son sayfaya kadar refakat etmiyor. Fantastik betimlemeler, inanılmaz vakalar, nadide karakterler yok. Ama çekip gitmiyorsunuz bir yere. Bırakmıyorsunuz romanı, bırakamıyorsunuz... Hakikat ile yalan arasındaki o uçurum, o uçurumda filizlenen çiçek, o çiçeğin dehşetli kokusu büyülüyor sizi. Satır aralarına serpiştirilen afyon, keyfe keyif değil, keder

Acaba katiller, sanatçılar ve teröristlerin birbirlerine ihtiyacı mı var? Biri olmadan diğeri varlık koşullarını önemli ölçüde yitiriyor mu? Frank Lentricchia ve Jody McAuliffe, Katiller, Sanatçılar ve Teröristlerde sanatsal yaratıcılık ile şiddet, hatta politik terör arasındaki rahatsız edici yakınlığı ele alıyorlar. Tartışmaya ABDyi sarsan 11 Eylül saldırılarıyla başlıyorlar. Besteci Karlheinz Stockhausenin Dünya Ticaret Merkezinin yıkılışını büyük bir sanat eseri olarak tanımlamasıyla ortaya çıkan skand

Beler dışında hepsi yatağın üzerine oturdu. O ise yere uzandı, eteğini iki yandan toparlayıp bacaklarının altına sıkıştırdı. Merakla izleniyordu. Yaptığı her hareket kutsaldı sanki. Acemi çaylaklar dedi, kendine güvenle... Ne kadar belli etmediyse de canı sıkkındı. Kristali ve kesesi yanında yoktu. Bahar şenliğiydi ya! ondan takmamıştı maymun derisinden kesesini.

"Mehmet Kılıç'ın bu kitabı, Büyüleyici bir anlatım tarzı ile yapılmış olup olup, romanın kahramanı Kemal, Alman arkadaş'ı Michael'e, Anadolu'nun bir köyünde geçirdiği çocukluk ve gençlik yıllarından otantik öyküler anlatmaktadır. Kitap sadece sürükleyici değil, aynı zamanda düşündürücüdür de..." -Udo Küssner, GEW Rheinland Pfalz Genel Sekteri- "Bu kitabı üç kez okudum. İlk çıktığında, beni daha çok olayların akışı ilgilendirmişti. İkinci okuyuşumda, kullanılan dildeki ve konuların içeriğindeki incelliği ke

Dikenli Yollar insan yaşamının zorluklarını anlatırken izahını çok yönlü örneklerle anlatmaya çalışıyor. Burada ülkemi ve dünyayı çok yönlü bir şekilde yaşadığım için, tüm farklılıklarla gücümün yettiği şekilde izah etmeye çalıştım. Ekonomik, siyasi, kültürel muhtevada da örnekleriyle birlikte çarpıcı ve akıcı bir üslupla kalemem alarak yoruma açık bir şekilde okuyuculara sunmaya çalıştım. Dikenli yollar eserinde insan varlığının güzelliklerinin yanı başında aynı şekilde canlı varlıklar içerisinde en tehl

Şiirsel bir dille yazılmış felsefi bir roman... Sevgiyle arınmaya çabalayan bir avuç gönül dostunun öyküsü... Madde ortamının yozlaşmış yanlarından kaçınmanın, yüce birliğin isteği olan, arınarak gelişmeyle teslimiyete yönelmenin heyecanlı serüveni... Çeşitli düşünürlerden, din bilginlerinden, filozoflardan, spritüel yayınlardan, Tanrısal kitaplardan yapılan alıntılarla süslenmiş, bezenmiş bir roman... Ego kayalıklarını aşmaya çalışanların, zor ve dikenli yollarda yürüyüşünün etkileyici bir biçimde yazıld

Zöre Zöre, yazarın üçüncü kitabı. Sivas Kangal'ın, Karabel yöresinde yaşanan efsaneleşmiş bir aşk öyküsü. Acı ve ağıdın, insanı allak bullak eden içliğin öyküsü. Bu acı, Şerif ve Zöre'yle son bulmaz. Yöre halkının yaşantısı, büyük şehirlerde yok oluşu Şerif'in bitmeyen aşkıyla bütünleşir. Bu aşkın tanığı ve dilden dile aktaran insanların çoğu, Şerif'in lekesiz sevgisini sanki yeterince anlamamanın acısını yaşıyor. Bu, belki bir bedel, belki de o yaşantının sürüp gitmesini sağlayan bir gerçek. - Süleyman Çil

Gönül dünyasından ve gönül telinden; saz da, söz de ateş de hiç bir zaman eksilmedi. İnsanoğlu kendi inançlarını, düşüncelerini, anlayışlarını;kendi dışındakilerden üstün görmeye başladı mı soysuzlaşmaya da başlar.İnsanoğlu... insanoğlunun vahşeti...Sadece ağaçla, dağ hayvanlarıyla, otlarıyla böcekleriyle değil, kendi soyunun bile kırımıyla uğraşıyor. Vurgunlar kırgınlar, eziyetler ölümler, insanların beyninde kan serleşmiş.İnsanların kokladıkları havada kan vardı. Düşüncelerinde öldürmek, intikam, boğmak,