Cezmi, Yeni Türk Edebiyatının ilk tarihi roman örneklerinden biri. Roman kadrosunu oluşturan kişiler tarihi şahsiyetlerdir. On altıncı yüzyıl Osmanlı-İran ilişkilerinin bir bölümü Peçevî Tarihi, Hammer Tarihi gibi tarih kaynaklarından da yararlanılarak masaya yatırılmıştır. İyi ile kötü karakterlerin mücadelesinde kazanan taraf iyi karakterdir. Bir ideoloji romanı denilebilecek Cezmi'de ağırlıklı olarak işlenen tema vatan sevgisidir. At binme, okçuluk ve cirit sahnelerinde Namık Kemal, Kars'ta geçirdiği yıl

Kumkapı, Nil Sineması… Ve yazlık sinemanın dev görünüşlü mahcup fedai abileri… Yeşilçam’da kendini kanıtlamış ünlü bir prodüktör’ün oğlunun yarım kalmış kimsesiz çocukluğu…Kaybedilenleri zaman olgunlaştırsa da gidebilme ihtimalini çocuk dünyasında ona hatırlatan ailesi. Kumkapı’nın her bir balkonundan sarkan saksı çiçeklerinin yorgun yüzlere renk katan ahengi…Sinema çalışanlarının kendi hiyerarşisi içinde kurdukları dostlukları, bağlılık, sadakat bizleri o döneme ait pek çok şeyle yüzleştiriyor. Ayrılıklar,

“Sen kimsin ki tek başına ayakta duracaktın. Bulaştın ve kendini bu halde görmeye dayanamadın. Görmeye vesile olacak her şeyden kaçtın. Onun için burada yalnız yaşamaya mahkûmsun. Bütün yapabildiğin bu kadar. Yine de her an tetiktesin, kulağın kirişte. Hep o anı bekliyorsun. Hep o anı arıyor gözlerin. Korkuların nereden dönüp gelecek, seni bulacak diye bekliyor, bekliyorsun. Aradaki süreyi ne kadar uzatabilirsen o kadar iyi. Hepsi bu. Bunlar artık sana son sözlerim. Aslında sen de pekâlâ biliyorsun ya. A

Nemîde, Halit Ziya Uşaklıgil’in kitap halinde basılan ilk romanı. O dönemde yaygın olan “Verem Edebiyatı”nın klasik örneklerinden biri. Öte yandan mutsuz sonla biten bir aşk hikâyesinin anlatıldığı bir İstanbul romanı. Bir sene sonra yine bu odada pencerenin yanında bir ihtiyar oturmuştu. Kapı açılıp içeriye diğer bir ihtiyar girdi. Gülerek yaklaştı, omzuna yavaşça eliyle vurdu. O zaman ihtiyar, parmağını dudaklarının üzerine koyarak, “Sus!” dedi. Köşede mevhum [hakikatte olmayan] bir şey göstererek ilave e

Kaybetmek, kaybedenlerin safında olmak, farklı, rahatsız olarak yaratılmış olmak... Aslında bu bir armağan. Kazanmaya oynamadım hiçbir zaman. Hep uyumsuzdum. Kazanmak için yeterince hırsım yoktu. Başından beri kaybetmeyi göze almıştım sanki. Bu yüzden hep kendime oynadım, kendimle uğraştım. Belki de gerçek zafer bu olacak. Nereden bakarsan bak, her zaman ikinci yarı vardır. "Genç adam 'maça' çok kötü başlamamıştı aslında. Ne var ki, 1995 Mayısının sonuna gelindiğinde, otuz santimlik sakalla karışmış, uzamış

“Fotoğraflar, hatıralarımızı geçmişten kurtarıp sonsuzluğa ait kılar. Ne geçmiş bize gelebilir ne de biz geçmişe dönebiliriz. Oysa sonsuzluk hep bizimledir. Sonsuzluk, şimdiye en yakın yerdir. Ne gemi ne tren kalkar sonsuzluğa. Sonsuzluğa gitmek için bir fotoğrafa bakmak yeterlidir.” Görünmez Adalı fotoğraf sanatçısı Mimo, ütopyalardan bile güzel memleketinde geçen çocukluğunun, görünen dünyanın savaş yıllarında Leningrad’da ve İstanbul’da geçen gençliğinin, Avrupa’nın isyankâr vakitlerinde Londra’da ve Par

…Aklına gelen bir düşünce Törless’in bütün bedenini sıkıştırdı. Yetişkinler de mi böyleydi? Dünya da mı böyleydi? İçimizde bizden daha güçlü, daha büyük, daha güzel, daha tutkulu ve daha karanlık bir şeyin olması genel bir yasa mıydı? O derece hükmedemediğimiz bir yasa ki, bizi gelişigüzel binlerce tohum saçarken bunların birinden kopkoyu bir alev gibi bir filiz sürüyor ve boyumuzu mu aşıyordu? Törless’in bedenindeki her sinirden yanıt olarak sabırsızca bir “Evet” yayıldı… Habsburg Monarşisi’nin kırsal kesi

Güneşten ateş aldı Şahturna; yalnızca kendini değil, düşüncelerini de ısıttı. Isıtarak biçim verdi şiirine-sesine, onlara mekân yarattı; yarattığı mekâna taşındı ve bıraktı kendini, yaşam alanlarına: Mücadele ruhundan el aldı; türkü ikliminin yeni sesi oldu, doğayı korumaya, yaşamı tedavi etmeye soyundu. Ozan olduğu için Şahturna, şiirlerini müzikle besledi; beslediği müzikte, ezilenlerin kurtuluş görüntülerini izledi; acıları kurtuluşa çerağ yaptı, dünyayı düşünürken gördü ve gördüğüne katıldı; Alevi bilin

Bu romanın hikayesi 1919-26 yılları arasında geçmektedir. Yazar kendi kurgusunu romana yansıtsa da hikâyenin çoğunluğu gerçek yaşanmış olaylardan ibarettir. Anlatılan olayları roman diliyle kaleme alan yazar, okuyucuda hem tarihsel bir hafıza hem de bir bellek oluşturmayı amaçlamaktadır. Birbirine bağlı olaylar, o tarihte yaşanan toplumsal ilişkileri yalın bir biçimde yansıtmaktadır. İnsan, direncinin ölümü pahasına da olsa gelecek kuşaklara her daim bir umut yarattığını ve okuyucu romanın içeriğinde kendi

Hülya Güntaş’tan bugünün romanı. Dersim topraklarında doğup büyümüş, ancak kimliği konusunda ailesinin katı tutumu nedeni ile hiçbir bilgisi olmamış bir genç kızın hikâyesidir. Devletine severek hizmet eden babasının ve daha sonra en çok sevdiği çocuğunun genç yaşta başına gelen ağır olayları anlatan, gerçek yaşamdan uyarlanmış bir öyküdür. Hülya Güntaş’ın güçlü anlatımı ile Anadolu topraklarında yaşayan halkların aynası olan kitap ismini, dünyada sadece Dersim’de yetişen ve birçok faydası olan bir çiçekten

Kitabı okuyunca diyebileceğiniz birkaç şey var. "Nerede o günler!, Keşke!, Neden olmasın!" İnsan özelliklerinin olumlu-olumsuz tüm özelliklerini biraz da hüzün vererek hatırlatan bir roman. Jane, yoğun iş hayatının stresini atabilmek amacıyla Uzakbatı'dan Güney Ege'ye tatile gelmiştir. İlk sabah, kahvaltıdan sonra, çevrede küçük bir gezinti yapmak üzere odasından ayrılacağı an, duvardaki büyük ekran televizyon dikkatini çeker. Kumandayı alır, düğmeye basar. Ekranda bir son dakika haberi vardır: "Uzaydan can

“ben insanın alınyazısı kadar karayken sen Tanrı’nın el yazısı kadar beyazsın nasıl olsa zamanımız bir, bırak, vücutlarımız iki kalsın” Can Gürses, En Güzel Günlerini Demek Bensiz Yaşadın’ın ardından kaleme aldığı ikinci romanı Kırık Beyaz’da Kuzgun’un masalını anlatır. Can alıcı bir karar almak üzere olan Kuzgun, karşısına çıkıveren gökkuşağının her bir renginde hayatının bir dönümünü görür. Okur da Kuzgun’la beraber kendisini gerçekçi bir masal diyarında bulur. Bu diyar okuru en çok da “son Beyoğlu”na

“Bir yanlış görmediği, samimiyetle arkasında duracağı, ama devletin, toplumun, kültürün… mikro düzey dahil, aslında en çok da onun, boy boy iktidarın başına vura vura yasak dediği, kötü dediği, tukakaladığı halleri kişinin… Hepsinin arkasında duruyor, hepsini öyle ‘mücrim gibi titreyerek,’ korkarak değil, coşkunca, taşkınca, neşeyle, yürür gibi, koşar gibi, uçarcasına yaşamak istiyorum,” diyorum sanki değil, düpedüz yaşarcasına. “Böyle var olmak istiyorum. Bir kez olsun soyunamadığım hallerde bile ve, heves

Yusuf bir oraya, bir de önündeki toprak yığınına baktı. Dişlerini ve yumruklarını sıktı, dudaklarını ısırdı; buna rağmen gözlerinden yanaklarına doğru iri damlalar yuvarlanmaya başladı. Bu yaşlar bütün manzarayı örtüvermişlerdi. Kollarının yeni ile gözlerini sildi. Hayvanına atladı. Bir kere daha dönüp geriye baktıktan ve ömrünün en korkunç senelerinin geçtiği bu kasabaya yumruğunu uzatıp tehdit eder gibi salladıktan sonra, atını ileriye, dağlara doğru sürdü. Sabahattin Ali'nin başyapıtı kabul edilen Kuyuc

Yalnız orada, kürk mantolu bir kadın portresinin önünde, mıhlanmış gibi durduğumu hatırlıyorum. Resimleri seyredip geçenler, vücutlarıyla beni sağa sola itiyorlar fakat ben olduğum yerden ayrılamıyordum. Bu portrede ne vardı?... Bunu izah edemeyeceğimi biliyorum; yalnız, o zamana kadar hiçbir kadında görmediğim garip, biraz vahşi, biraz mağrur ve çok kuvvetli bir ifade vardı. Bu çehreyi veya benzerini hiçbir yerde, hiçbir zaman görmediğimi ilk andan itibaren bilmeme rağmen, onunla aramızda bir tanışıklık va

Kimbilirkaç kez kırıldın, yanıldın, kaybettin... Kim bilir kaç kez düştün, kalktın, yeniden başladın... Sürdürmeyi sürdürdün... Seni anlamayan, duymayan ve görmeyenler arasındayken; arzuların, düşlerin ve sevdiklerinle kendin için nereye gidiyorsun? Geceler boyu canını yakan, ruhunun karanlık dehlizlerinde uğuldayan intikam ateşini avuçlarına alıp,Geçmişin izlerini ve geleceğin korkularını silmeden gidebileceğim bir yer yoktu dediği an, insanlığın hikâyesini değiştirecek macerası başlıyor kahramanın. Işığ

Anadolu'nun küçük bir bucağından 16 yaşında büyük şehre gelerek Sinema Güzeli unvanını alan Mine ile gazeteci Erman'ın gerçek aşk yaşamını okuyacağınız bu roman, gerçek kişilerden ve gerçek olaylardan esinle yazılmıştır. Hikâyenin geçtiği yıllar; siyasi meselelerin hortladığı, sağ-sol çatışmasının ayyuka çıktığı dönemdi. Gençler o dönemlerde ya siyasi mevzulara ya da şöhrete meyletmişlerdi. Büyük şehirde yaşamak onlar için hem ürkütücü hem de yaşamlarını değiştirecekleri bir macera mekânıydı. Öyle ya;nihaye

Foucault, Yaşamı savunmak gerekir! derken, Spinozavari bir cürete çağırır bizi. Onun bu çağrısı, Leibnizvari kıvrımlardan geçerek, kederden uzak bir neşeyle yaşamın köklerine tırmanır. Bedenin kahkahasıyla ve aklı ateşleyen imgelerle ruhumuza ve kişiliğimize sunulan kudret, uçurumun gözlerinin içine bakmayı ve korkuyu korkutmayı arzulamaktadır. Suat Hayri Küçük'ün dediği gibi: Cesaret gülmek ister! Çünkü kahkaha bizden yanadır! Hayat bir sahnedir, biz kadınlar ve erkekler ise birer oyuncu. Kimin hangi rolü

İki soru: Baba kimdir? ve Babadan çocuğa en kıymetli miras nedir? Tek cevap: Mevsimlerdir! Baba, anne ile çocuğun melez bileşimi gibidir ve bu melez varlık yaşamımız boyunca bize eşlik eder, içimizde. Hisleri, gizleri, düşünceleri olan, çoğunlukla yalnızlaştırılmış, mevsimlerle büyüyendir baba. Öngörülemez müphemlikler, bilinmezlikler ve girdaplarla doludur zemherisi. Bağ kurmak, tanışmak, ısınmak, fark etmek, zamanı tatmak ve de tüm ilkler ise hazanıdır. Yeni keşiflere açılan yelkenlere, ergenleşmeye, me

O ki çektiği onca acıya ve hüzün dolu trajediye rağmen bulutlara değen adam; gökyüzünün imbiğinden süzülen bulutların demini notalara döken virtüöz... Bulutların Demi'nde Can Barışel'in eski ve ünlü unutulmuş bir müzik emekçisi iken, yıllar sonra eski bir şarkısının tekrar birçok ülke müzik listelerinin zirvesine çıkması ve de yeniden dünya çapında şöhrete kavuşması ile başlayan bu serüvenini, sanat aşkıyla geçen ömrünün iniş çıkışlarını, sıcacık hayvan dostluklarını, din-dil-renk ve cinsiyet ayrımı gö