Belli günler vardır hayatımızda, unutamadığımız günler. Mutluluk duyduğumuz, önümüzde yeni bir ufkun açıldığı günlerdir bunlar, Irene Melikoff la tanıştığım gün de benim için böylesi günlerdendir işte. Daha önce, Türkçeye çevrilen bir-iki incelemesini okumuştum Melikoff'un. Özellikle Alevîlik-Bektaşîlik konusunda dünyanın önde gelen Türkologlarından biri olduğunu biliyordum. (...) Makaleler okunduğunda, Irene Melikoff'un, Alevîlik-Bektaşîlik olgusunu derin bir bilgi ve görgüyle değerlendirdiği; sahip ol

Spinoza'ya göre ikinci tür bilgi, yani akıl, fazlasıyla genel ve fazlasıyla evrenseldir; bu nedenle kişiyi yeterince etkilemez. Etkilemediği için de bizi dönüşüme uğratacak güçten yoksundur. Bütün şeyler zincirlenince, içkinlik/hiçlik düzlemi oluşur: Üçüncü tür bilgiyle içkinlik/hiçlik düzleminin ayrımına varıldığında, kavramsallaştırılamamasına karşın, zincirlenişin hareketiyle hareket edildiğinde, bilindiği bilinir; bilindiği bilinen şey, bu-dünyanın ya da evrenin ikinci tür bilgiyle ulaşılamayan, yani dü

Varlık okyanusunun zerrecikleri evrenin yıldız tozlarıyla bir olup gönle fısıldanan kelamlarla, yaprak yaprak (sayfa sayfa) yaşam deneyimleriyle açılan hakikatin ışıldayan çiçeği oldu… Evrenin karanlık olan yüzünde hakikatin aydınlık olan yüzü belirir. Aşikâr ederler Işk’ı bir olan yüzlerinde. Karanlık kendinden geçip kendini ışıkta yok ederken; Rahman olup var olmaktadır nur olan Rahimde. Sırsız ayna olunmaz, karanlık olmadan nur parlamaz. Aşkın sırlı yüzü, aşikâr etti kendini varlıklar suretinde ışıldayan

Üzerimizde iktidar kurmak isteyen o kadar çok dünyevi güç var ki; kimi gözümüzü bağlar, kimi kulağımızı şişirir ama hepsi de hakikati eğip bükerler. Peki, toplumsal hayatın ‘iktidarsız bir iktidara’ açılan ve farklılıkların doğallığını koruyabilen çoklu rıza kapıları; iktidarın soğuk demirlerini ve somurtuk mahkeme duvarlarını aşarak, çiçek kokulu bahçelerden, rengârenk bir hayata bizi ulaştırırsa, dünya ve hayat şimdiki gibi cehennem değil, cennet olmaz mı? İşte ‘İktidarsız bir iktidara’ açılan çoklu rıza

Alevilik, bir eylem kültürüdür- deneyim kültürüdür, sonuca kısır konuşma kültürü değil; eylemini- deneyimini, devriye tasarımına bağlar: Bağlar bağlamaz hava, su, toprak ve ateşin bilincini sırtlar, geçmişe ve geleceğe yolculuğa çıkar ve şimdiyi, anılara ve sırra gebe bırakır. Artık doğumunu beklemek hakkıdır: Doğum gerçekleştiğinde, sonuç görünüşe taşınmış olur; bu nedenle Alevilik aynı zamanda, bir sonuç kültürüdür; eylemini-deneyimini sonuca taşımak için didinir durur. Devriye, düşünen yoldur; Yol’un fel

Bu kitap, aşk bilincinin içkin diyalektiğinden, rizomatik aşkınlığa bir yolculuktur. Her gönülde doğal ve içkin olarak var olan sevme ve sevilme isteği ile samimiyet ve ilişki kurma yeteneği; rizomatik bir çoğullaşma ile ve farklılıkların; merkezsiz, beklentisiz, karşılıksız yayılışı ile hayata renk, enerji ve devinim katmaktadır. Aşk; iktidar kurucu unsurları, yüksek bir bilinç, fedakârlık ve cesaretle aşarak geçer ve insanlığın evrensel sevgi bağlarını kapsayan karmaşık döngüsüyle ve beklenmedik, tasarlan

Prof. Dr. Irene Melikof, 1995 yılında Fransızca olarak yayımlanmış olan bu kitabında Türk kültür ve tarihi üzerine araştırmalarından oluşturduğu bir seçme ve derleme ile, “Destan”, “Edebî İncelemeler”, “Tarih ve Belgeler”, “Masal” ana başlıkları altında yirmi yazısını bir araya toplamış bulunuyor: (Babek Hurremî ve Seyyid Battal, Dede Korkut Kitabı ve Gürcüler, Melik Danişmend ve Sivas’ın Alınışı, Ebu Müslim, Türk Destan Edebiyatı’nda Kerbela, Sarı Saltuk; Türk-İran Şiirinde Helva geleneği, Anadolu destan e

Doğa, yaşam deneyimini "iptal etti" Anne; şimdi, canının deneyim günleri. Yaşamı anlamak için geriye dönüyorduk, artık yaşamak için senin "can deneyiminin dünyasına taşınacağız." Ölümün bize kötü kötü bakması bizim eserimizdir Anne: Yaşarken dirilememişsek eğer ölüm de "öleceğini" bilir; ölüm, ölümden "korkmaya" başlar; yaşama teşekkür edeceğine, "kafese" kapatılmış bir hayvan gibi "kin ve nefretle" bakar bize. Bilginle güneşlendik de ölümün "nasıl" evcilleştirileceğini öğrendik; şimdi o bize "teşekkür" etm

13. yüzyıl Anadolu topraklarında, Eski Türk inançları, gelenek ve görenekleri oldukça yaygındı. Anadolu insanlarına İslâm dinini anlatmak ve sevdirmek çok kolay bir vazife değildi. Hacı Bektaş Veli, Anadolu’da, Eski Türk inanç ve âdetleriyle İslam dininin özdeşleştirilmesinde etkin bir rol üstlendi. Öğretisini yaşamına taşımış, bâtınî ekolünün en önemli velilerinden biridir. “Gündüz şevk ile dünya işine, gece aşk ile ahiret işine” felsefesi Hacı Bektaş Veli’nin yaşam prensibidir. Dünya malından vazgeç

Güneşten ateş aldı Şahturna; yalnızca kendini değil, düşüncelerini de ısıttı. Isıtarak biçim verdi şiirine-sesine, onlara mekân yarattı; yarattığı mekâna taşındı ve bıraktı kendini, yaşam alanlarına: Mücadele ruhundan el aldı; türkü ikliminin yeni sesi oldu, doğayı korumaya, yaşamı tedavi etmeye soyundu. Ozan olduğu için Şahturna, şiirlerini müzikle besledi; beslediği müzikte, ezilenlerin kurtuluş görüntülerini izledi; acıları kurtuluşa çerağ yaptı, dünyayı düşünürken gördü ve gördüğüne katıldı; Alevi bilin

Muhabbet bağında bir gül açıldı, bir derdimiz var bin dermana değişmediğimiz.. Yükümüz lal-i gevher mercan saçarız, bir derdimiz var bin dermana değişmediğimiz... Bu kitapla yıllar içinde öğrendiklerimizi, aldığımız eğitimleri ve nefesin bize kattığı derin öğretiyi kaleme almaya niyet ettik, çünkü bilgi aktarılmazsa yüke dönüşüyor. Biz dökerek kabımızı boşaltıyoruz aslında. Hayatın bize bahşettiği bilgiyi, bizden sonrakilere emanet etmek boynumuzun borcu. Bilginin her yerde, sonsuz, sınırsız bir şekilde mev

Aslında herkes gibi yaşayıp bunu kabul edemeyen benliğimin yolculuk hikâyeleri bunlar. Sıradan olmayı kabul etmeyen, kendi görünmezliğini “üstün” yeteneklerini ortaya koyarak göstermeye çalışan küçük cahilliğimin kendine attığı anlık bakışlar. Kendi üstünlüğümü ispatlamaya çalışırken gizliden gizliye, hatta kendimden de gizlice, “sıradanlığımı” kabul etmek zorunda kalışlarım, hatta tam kabul etmişken daha güçlü bir şekilde karşı gelmelerim, tekrar tüm silahlarımı kuşanıp Kaf Dağı’nın zirvesinden diğer “sıra

Yeryüzünün her yerinde olduğu gibi Anadolu coğrafyasında da egemenlerin vahşeti, yüzlerce katliam ve sürgünle sürdürülmüş ancak mazlumların isyanları durdurulamamıştır. 68 başkaldırısı ve 71 direnişiyle başlayan, 74-80 döneminin ardından 90’larda tekrar alevlenen devrimci mücadele; tarihe ve topluma karşı sorumluluk bilinci taşıyan her devrimciyi, hatalarına karşı acımasız ve derinlikli bir çözümleme üretmeye ve özeleştiri vererek kendini yenilemeye davet etmektedir. Toplumsal sorunların tarihsel derinliğin

Denilir ki, her insan bir kitaba benzer; kimi insan Rahmaniyetin, kimi insan da şeytaniyetin hizmetini, sözcülüğünü ve öncülüğünü yapar. Hakk’a Çağrı ve Duanın Hikmeti isimli kitabımızda kendinizi bulacaksınız, kendinizi tanıyacaksınız, kendinizle yüzleşeceksiniz, kendinizle hesaplaşacaksınız; artısı ve eksisiyle kendi vicdanınızda terazi-mizan üzerine kendinizi tartacaksınız... Yolunuz, işlek ve süreğiniz, seçiminiz ve tercihiniz Rahmaniyet mi, şeytaniyet mi? Hakk’a Çağrı ve Duanın Hikmeti, insanoğluna Hak

Edebiyat ve düşün dünyasındaki öyle güçlü sanatçılar vardır ki, çoğunun adı dahi bilinmiyor. İçtoroslar bu konuda saklı bir hazine gibidir. Bölgede birçok şair, yarattığı eserlerle insanlığın evrensel kültürüne katılmayı bekliyor. Alxaslı divan şairi Fakr-i Haydari, bunlardan sadece biridir. Bir gönül ehlini tanımanın en iyi yolu elbette ki, onun bıraktığı eserleri okuyup, anlamaktan geçer. Haydari, şiirde önemli bir seviye yakalamasına rağmen, bugüne kadar eserleri hakkında bir araştırma yapılmadığı için,

Kendi evrenimin mental mimarıyım. Böylece düşlerimin gerçeğe dönüşen yapısını örebilirim. Neşe ve sevinçle oyununu oynadığım yaşantımın mutluluk ve zevkle yürümesini sağlarım. Hayatın anlamı, kendi anlamımızı bulmak ve bu anlama göre yaşamaktır! “Ölüm döşeğinde bunu yaşamadım.”, “Bunu korkumdan, cesaretsizliğimden dolayı yapmadım.”, “Çok çalışmaktan dolayı zamanım olmadı.”, “Kalpten sevmedim.”, “Üzüntü duyuyorum (veya pişmanlık duyuyorum).” ve “Buna benzer şeyler söylemek istemiyorum.” Diyenler içindir bu y

Çokluğun eşsiz manzarasını görmeye hazır mısınız? Beyaz ışığın prizmadan geçip kendi gökkuşağını seyretmesine… Kuytularına girip unuttuğun definelerini bulmaya… Anahtarları kaybettiğin kilitleri açmaya… Çıkmaz sandığın yollardan en güzel manzaralara ulaşamaya… Sığamayacağını düşündüğün en küçük kapılardan devleşerek geçip, içindeki çok sesli orkestranın muhteşem uyumla çaldığı şarkını duymaya hazır mısın? Senden sana gelecek mesajlarını anımsa. Unutma değerli parça hatırladığın kadarsın. Korkma derinlerinde

Dr. Lucas A.C. Derks, Hollanda’daki Nijmegen’de Eklektik Psikoloji Enstitüsü’nde (IEP) sosyal psikolog ve NLP uzman eğitmeni, koç ve yazar, “Sosyal Panorama Modeli”nin geliştiricisi. Birçok NLP ve psikolojik meseleyle yayınlanan birçok kitabın ve sayısız makalenin yazarı ve ortak yazarıdır. “Sosyal İlişkilerimiz” adlı kitabı şu anda Hollandaca, Almanca, İngilizce, Lehçe ve Portekizce olarak mevcuttur. “Sosyal panorama Modeli” ve onun pragmatik değişim yöntemleri, dünyadaki önde gelen NLP müfredatının ayrılm

1968 Kuşağı ilkti; doğal olarak ondan çok söz edilecekti. O rüya idi; gerçekleşmeyen ya da gerçekleştirilemeyen her özlem, o rüyayı zenginleştirdi; rüya ile birlikte anımsanan her şey, ‘68’liyi besleyip büyüttü. ‘68’ devrimciliğinin albenisine kapılındı ve al kanlar içinde devrimcilik yapan ‘78 Kuşağı’na haksızlık yapıldı. Rüyalar, yıldız yetiştirirdi; ‘68’li yıldıza tapıldı; ‘78’linin nefer devrimcisi küçümsendi. Ölçüt gerçeklik olacaksa 1978 Kuşağı, daha gerçekti; tıpkı sen, ben gibi bir insandı; ‘68 K

Anadolu hınç, şüphe ve güvensizlikle bakıyor. Yüz binlerce çocuğunu memesinden sökerek alıp götürdüğümüz bu Ana’ya, şimdi kendimizi ve pişmanlığımızı getiriyoruz. İstasyonda bir kadın durmuş, gelene geçene: ‘Benim Ahmed’i gördünüz mü?’ diyor. ‘Hangi Ahmed’i? Yüz bin Ahmed’in hangisini?’ Yırtık basmanın altında kolunu çıkararak, trenin gideceği yolun. İstanbul yolunun aksini gösteriyor. ‘Bu tarafa gitmişti’ diyor. ‘O tarafa? Aden’e mi, Medine’ye mi, Kanal’a mı, Sarıkamış’a mı, Bağdat’a mı?’ Ahmed’in buz mu,