Toplumsal sorunların, çelişkilerin bireyi sarstığı; bireyin duygu ve düşüncelerindeki izleri işleyen şiirlerdir bunlar. Yaşamımızı kuşatan doğa; bu şiirlerde, bitki adları, çakıllar; bazen kuru bir çiçek bazen bir dağın gölgesi olarak görünmekteler. Güncelin olduğu kadar tarihin; toplumun olduğu kadar da doğanın şiirleridir bu okuyacaklarınız. Yedi renkli günün içinde söyledim şarkımı Dokuz delikli sesimle. Topraktan değil; Su boylarından, sazlıklardan geldim... Çatlayan bir sesin ipliğiyle dolandım aranızd

“Depresyonda zaman elastikleşir, belirginleşir, sonra da kırılır.” Zamana ve nasıl olduğumuza dair gu¨ndelik sorular, depresyondaki kişinin hoşlanmadığı, hatta kaçındığı sorulardır. Üstelik ne sadece kişiye atfedilebilirler ne de kişinin psikolojisine; derin bir şekilde politiktirler. Depresyonun Estetiği ve Politikası’nda Danimarkalı akademisyen Mikkel Krause Frantzen, dört önemli ku¨ltu¨rel eseri analiz ederek depresyonun yalnızca bireysel bir psikopatoloji değil, aynı zamanda ku¨ltu¨rel ve felsefi bir

Allah medet ya Muhammed ya Ali Derdimin dermanı sende dediler Dahi senden gayri kim var evveli Ne beklersin ıssız handa dediler Bektaş-ı veli’ye halim arzettim Orgun orgun Fatm’Ana’ya el ettim Arı gibi emeklerim bal ettim Türlü çiçeklerim balda dediler Lokman Hekim el çalmamış yaramız Ölüm vardır kimse savmaz sıramız Hasan Hüseyin’de yanar çıramız Biri ay’dır biri gün’dür dediler İmam Zeynel İmam Bakır kazanı Anda derler sıratı hem nizamı İmam Cafer okuyup da yazanı Doksan bin kelamın onda dediler Kâzım

Şanının vasfı ondan fazladır Ki kalem dil ile eda kılalar Vacip oldur gönül ise Ki dün ve bugün ona dua kılalar. (Beyit) Her kim ki bu kitabı okuya sıtkı ile Ele getire iyi huylu manasından Mahşer günü şifa eder Peygamber şahidim Hasan ve Hüseyin Yüz şükür ki şirin söz ile Pirin medetinden oldu kitap tamam Kim ki beni bir fatiha ile ansın Af eyleye suçlarını Allah kıyamet günü Allah’ın cömertliği ve Pir Safi’nin himmeti ile Bu kitap ki denizdir marifetten doğru.

Nasıl anlatayım size kendimi Hayallerimin peşinde bir divaneyim Duyuramadım Hakk’a feryadımı Kainatta küçücük bir zerreyim Kul eliyle yazılan kaderimin Değişeceğinden hala umutluyum Bıkmadan, usanmadan çabalıyorum Aydınlık geleceğime yürüyorum

1961 Trakya doğumluyum. Göç öyküleri dinleyerek büyüdüm. “İlk yapıtlar özyaşam ağırlıklıdır” diyenleri haksız çıkarmamaya çalıştım bu ilk kitabımda! Bu kitapta, ‘göç’ gerçeğinden etkilenmiş herkesin kendinden parçalar bulacağına inanıyorum. GÖÇÜVALLAHİ Kavrulayım yanayım kurak olayım yorgun gelen yolcuya durak olayım ey Yolların Tanrısı kulak ver bana ne yola yakın koy beni ne yoldan ırak olayım

Kimi zaman bir sohbet kimi zaman da monolog olarak ilerleyen derin anlatım içeriği ile toplumdaki insanın geldiği son noktayı ve insani değerleri yitirmenin gerçekliğini dile getirmek üzere kaleme alınmıştır. Sohbetimize dahil olan tüm Ariflerin hikayeleri ise gerçektir. Elif, Yaşar, Engin, Aziz, Zühre, Zevcan ve daha niceleri… Aysel Gürel ise birçok sohbetin baş kahramanıdır. Sizi bu kez biraz farklı bir yolculuğa çıkarıyoruz Ariflerle. Hem kavgası hem sevdası bitmeyenlere!

Biliyor musun? Söveceğim bir gün tüm karanlıklara… Tanrıların günahları değirmende öğüttüğü, Sıfatların çarmıha gerildiği, İnsanoğlunun kalbinden perdelerin kalktığı zamana dek... Şiir yazacağım… İşte sen o güne dek! Aşksız kalanlara benden selam uçur… Ama en çok aşk kokan anneme…

Mücadele içinde geçen zamanın o sonundaki aydınlık var ya, Derya gibi derya hani, İşte paha biçilemez bir ân... Kim ne derse desin! Bana göre dünyanın tadı, Güzel yaşamak için verdiğim emek ve çabanın sonunda aldığım haz, Bunun tarifi olmayan mutluluğu yakaladığım o tinsel ân... Alın teri akıttığım, ilmek ilmek işlediğim, iyiliği huy edindiğim, hatalar yaptığım, düştüğüm, kanattığım dizlerim ve kalbimle ama her daim düştüğüm yerden kalkarak beni ben yapan değerleri unutmadan, azimle ve istekle, kâğıtla, ka

“Dahası var lakin söylemek mümkün değil. Nedir ki söylediklerim, söylemediklerim yanında. Yaprak demişsem, anla ki ağaçtır ihtişamıyla. Deniz demişsem, okyanustur devinen dalgalarıyla. Tebessüm demişsem, kahkahadır en pervasızından. Yabancı demişsem, dostluktur en kararlısından. Yağmur demişsem, kardır doludur. Sevgi demişsem, aşktır hem de delidoludur. Dayan demişsem belki sabrın sonudur. Dahası, Varlığın hayatıma konudur. Lakin söylemek mümkün değil Nedir ki söylediklerim, Söylemediklerim yanında…” S

Zamanın ötesinde, Uzay boşluklarında bir yerde, Bir kutup yıldızı… Her gece, Katmer katmer açılır ona tüm sırlar, Tüm ışıklar sönünce gece o parlar. Sonsuzluktan gelir gibi, ama ne sen gibi ne de ben gibi... Bizden farklı elbisesi... O bir zaman bilgesi... Herkes duymaz sesini, Kuş dilini bilenler anlar, rüyadaki ‘resmini’...

Ahmet Bozkurt, Ku’yu’da okuru şiirin ve felsefenin, imgenin ve kavramların iç içe geçtiği düşsel bir yolculuğa çıkarıyor. “Kalbe düşen şiir” nice çöllerden geçip, kurumuş “nice kuyular”dan çekilerek gün yüzüne çıkıyor: Gönderilmemiş mektuplar; zamansız yüzler; puslu hatıralar... Kendi kuyusunun çağrılısı olarak şair, sessiz bir ıstırabı büyütür koynunda. En dehşetlisi mürekkep sessizliğidir çünkü orada ak kâğıt üzerinde “varlıktan oyma bir bengi ırmak” olan dil akmaz hâle gelmiştir. Hiçbir rüzgâr erişemez s

Necvan Derviş: (1978) Çağdaş Arapça şiirin günümüzdeki en önemli temsilcilerinden sayılan Necvan Derviş’in şiiri, Filistin deneyiminin somut gerçekliklerinin yetkin bir “sözcü”sü olmanın ötesinde “insanlık” olarak adlandırmakta ısrar ettiğimiz olgunun trajik yenilgisinin evrensel bir duvar resmi niteliğindedir. Zamansallığa ya da mekâna bağlı olmayan bu şiirlerde Derviş, haksız, eşitsiz ve orantısız bir şiddet dünyasıyla kuşatılmış birey ve toplulukların öfke ve umutsuzluğunu bütünüyle kendine özgü güçlü şi

Çürük Lekesine Yas Çürük ağrısı duymayan bedene yas tutun Belki ölümdür yasla anılan Belki yastır ölümü çağıran Ayrılıktır kesin, her yasta dile dolanan Çürük ağrısı sarmış kalbe çıkan kapıları Kalbin yasına karşı duvarda Kendi silik gölgesi seyirci

Beyaz kanatlı güvercinim.... Bir daha gelecek mi bu şehre.... Uçacak mı kanatlarını çırparak... Gül türküleri söylenecek mi. Rüyalarımda görüyorum her gece... uçup uçup konamadığımı... Tutmak istedim ellerinizden... Barışa hasret susamışçasına.

Ehlibeyt-İ Hanedanı, Şimri Mervan Anlamaz Yedi derya sohbetini, behru umman anlamaz. İlmi ledün manasıdır, ahmak olan anlamaz. Küntü kenzden ders okursun, cahil andan ne anlar. Gözü Kör, kulağı sağır, bibeserler anlamaz. Menaref ilmine eren, aşıkı suzan olur. Hevt nefsini katl eyleyen, meydanda merdan olur. Hırs ile şehvete uyan, nefsine kurban olur. Yedi tamu şiddetidir, kemrah olan anlamaz. Dücihanın röhnüması, Haydarı Kerrar olan. Çıkıp miraç kapusunda, haykurup aslan olan. Sitretül münt

Cerrahpaşa Şahram-Adil on gün kaldı Gönlünü sevdaya saldı On dokuz gün orda kaldı Halen ismin Cerrahpaşa Beş binleri geçmeyecek Ben Rabbimden rica ettim Türk halkını hesap ettim Gönlümü günlüne kattım Beş binleri geçmeyecek Dileğim budur Mevla’dan Gönlüne gönlümü katsam Canımı uğruna satsam Beş binleri geçmeyecek Şahram-Emiş-Adil söyler Sığınır Rabbinden diler Rabbinde var yüce hüner Beş binleri geçmeyecek

Ser çeşmenin pınarısın gülüsün Ehlibeyt sevdalısı bülbülüsün Hakkı seven pirin bilen birisin Uçar gider durnam şahına doğru Beraber yaşayak olak bahtiyar Erkeği kadını genci ihtiyar İlmine bilmine olak sahipkâr Uçar gider durnam şahına doğru İbadetin adlı haktır hukuktur Özgürlük eşitlik barıştır sulhtur Sevgiden öteye bir çözüm yoktur Uçar gider durnam şahına doğru Artsın eksilmesin sevdamız coşsun Tartımız tam olsun gönül pak olsun Dostluğumuz daim olsun can olsun Uçar gider durnam şa

Beş kıtayı gezdim, denizi karası Her şey birbirinden güzel Sanki hepsi cennetin âlâsı Denizde bütün canlılar birbirini kovalar Hepsinin hayatı özel Büyükler küçükleri yutar, ama Hiç birinin yoktur Kerbela’sı Denizden çıkıp karaları gezdim Yüz binlerce peygamberin hikmetini Onun hikmetiyle sezdim Her asrın olsa da Muharrem ayı Varsa nasibi olanlar Muharrem’den alırlar payı Kimi kavakta kesildi, kimi nar’a atıldı Kimi çarmıha gerildi, kimini balık yuttu Beşerdir, zayıftır insan Gün geç

Sevgili okurlarım, Bütün insanlara demokratik, özgür, bağımsız, savaşsız, sömürüşüz, kirlenmeyen, eşit haklara sahip, barış ve kardeşlik içinde yaşayacakları, sevgi ve saygının olduğu bir dünya dilerim. Aşk ile Ali Öksüz Yaşamın önemli evreleri vardır; doğmak, yaşamak ve ölmek gibi... Önemli olan kalıcı eserler bırakmaktır. ÖKSÜZ ALİ de bunu fazlasıyla başarabilen Halk şairlerimizden birisidir. Şairlik yönünün yanı sıra halk edebiyatımızın önemli unsurlarından birisi olan saz çalma ve okuma tarafı