Siyah saçlarında yıldız olsaydım Muhabbetli gözde ok gibi kirpik Sazının perdesi telinde name O Türküyü söyler miydin benimle? Gönül bahçesinde olsaydım gülün Feryatla şakıyan dalda bülbülün Mızrap vurduğun da inlerken telin O Türküyü söyler miydin benimle? Gönlünde mihmanım etme bana naz Dilinde söz olsam elindeki saz Yazdığın bestede şiirinde söz O Türküyü söyler miydin benimle? Sinenin üstünde dururken közü Yüreğinde asla geçmeyen sızı Hoyratta gazelde feryat avazı O Türküyü söyler miydin

Bu ülkede toplumsal çalkantılar oldum olası dinmek bilmedi. Bir türlü durulmadı. En güzel olduğunu sandığımız dönemlerde bile griden öteye geçip aydınlığa dönüşemedi. Bu gri, sisli hava kâbus gibi çöktü özellikle ilerici-devrimci mücadeleye gönül vermiş güzel insanların üzerine... Ve çok şey geldi başlarına... İşte böyle gri, sisli ve bazen kapkara dönemlerde devrimci tiyatro yapmanın nasıl bir şey olduğunu ve sonuçlarını görüyoruz. Böylesi bir ortamda, geleneksel gösterilerimizden biri olan "Meddah"ın,

Nicanor Parra (1914) Latin Amerika ve Şili'nin yaşayan en önemli şairlerinden Nicanor Parra ilk kez Şili'de ortaya çıkan ve çoğu kez kendi adıyla anılan "Karşışiir" akımının öncüsüdür. Karşışiir'ini insanın, hayatın, dünyanın gülünç ve anlamsız yanını göstermek üzerine kuran Parra, insanlığın yazgısını karartan akıldışı'nın basıncına karşı süssüz, doğrudan, kökten bir tonu tercih etmiş ve lirizmden olabildiğince uzaklaşmayı denemiştir. Karşışiiri de karakterize eden açık alaycılığın kılavuzluğunda, nazımdan

Akı Ahi diye bir er gelmişti On bir yaşta kendi kendin bilmişti Ceddine sığınıp ruhsat almıştı Bir varlığa nice varlık katardı Bir gün batınından bir nida geldi Tüm Hakk'ın varlığı gönlüne girdi Gönlünden yabancı halleri sildi Hakla Hak olmuştu Hakla bakardı İnanmayan kişi keramet ister Hele bir göreyim bir kere göster Ol Şah'ı Merdandan gücünü besler Umulmayan yerden suyu çıkardı

AntonioMachado (1875-1939)Neruda'nın "güngörmüş eski bir İspanya ağacı gibi sessiz ve bilge, sakin ve şiddetli" olarak nitelediği büyük şiirin ozanı. Aldığı köklü eğitimi, zorluklarla geçen yaşamının birikimleriyle harmanlamış; simgecilik, izlenimcilik gibi akımların, kuşkuculuğun iklimlerinde dolaşmış; modernismo olarak anılan yeni eğilimin şiirsel olanaklarından yararlanarak ardında görkemli bir yaşam yapıtı bırakmıştır. Kastilya Kırları, büyük ozanın ülkesinin "insan manzaraları"nı doğa sevgisi, laiklik,

Karanlıktan geçmenin mücadelesinde hep aydınlığın yanı başındaydı o. Aslında romanlarını okurken yakaladığınız şiirsel dilin nereden geldiğini hep merak etmişsinizdir. Merakınızın yanıtıdır bir anlamda bu kitap. Bu kitap, kavga şiirlerinin sessiz gibi görünen çığlığıdır. Genç kuşaklar ya da toplumcu gerçekçi edebiyatımızın usta adlarından İrfan Yalçın'ın şair kimliğini bilmeyenler, elli yıl gerilere giderlerse onun şiirsel varlığını bulacaklardır. O, ta o zamanlarda vatanını ve insanını sevmenin destancıs

SORABILSEYDIK! Insanlarda hiç bunalım olmazdı Bir olup birliğe gelebilseydik! Üzülüpte asla yüzler solmazdı Kendi derdimizi görebilseydik! Amerika ambargoyu yapmazdı Üç kuruşluk malı beşe satmazdı Güzel kardeşliğe hile katmazdı Bir olup birliğe gelebilseydik!

NEYDI BENDEKI Birçok bilgi aldım doğru bildiğim, Ilim felsefeden süzüp ezdiğim, Sık eleyip ince-ince dizdiğim, Izah mı mizah mı neydi bendeki... Fikrime uç derler yersiz kullanmam, Insanlık sınıfsız, sınır tanımam, Cana değer verir asla kıyamam, Sevgimi, saygımı neydi bendeki... Yıllarca çalışıp aradım ekmek, En yüce değerdir emekçi emek, Kardeşçe çalışıp, eşitçe yemek, Amaç mı araç mı neydi bendeki... Bütün bir aleme tek gözle baktım, Elimden geldikçe bir ışık yaktım, Geçmişten ders alıp ileri baktım, Haya

Hep karanlık mı olacak gökyüzü Hiç güneş doğmayacak mı yeryüzüne Gönlüm zindanlara hapsolmuş Ben ben değilim sanki Haykırışa geçmiş benliğim Bağırıyorum ama sesim çıkmıyor Gülüyorum ama gözlerim ağlıyor İçimde bir ben varım sanki Birde ben olamayan ben

Sevgili okurlarım sevgili şiir severler 1966'da Rize Merkez ilçe Anbarlık köyünde doğdum ilkokulu Anbarlık köyünde okudum ortaokulu ise aşağı Mürderisler köyünde bitirdim. 1981 yılında Etiler Akaretler mahallesinde bayan kuaförlüğüne başladım. İlk şiir yazmaya 1989'da başladım. İlk Şiir kitabımı 2001 yılında kendi imkânlarımla yayımladım. 2008 yılında Mürekkep Yayınevinde bir şiir kitabım yayınlandı. 2011 yılında yine Mürekkep Yayınevinde bir şiir kitabım yayınlandı. Tekrar öykü kitabımı yayınladım. 2015 yı

1968'de Kepirtepe İlköğretmen Okuluna girdim. 1972'de İstanbul-Çapa İlköğretmen Okulu- "Müzik Semineri" bölümüne geçtim. 1976'da okulumu bitirip yurdun çeşitli yerlerinde sekiz yıl öğretmenlik yaptım. 1984'te İstanbul'a geldim. 2002 yılında emekli oldum. İlk basılı eserim, 1996'da yayımlanan "Manolya" isimli şiir kitabıdır. İkinci kitabım, 1997'de yayınlanan "Umut Boyu" isimli romanı. 2004'te ikinci romanım "Yaralı Kaldı" çıktı. 2007 yılında "Suya Sabuna" isimli şiir kitabım çıktı. 2013'te öykülerden oluş

Sevgili okurlarım sevgili şiir severler 1966'da Rize Merkez ilçe Anbarlık köyünde doğdum ilkokulu Anbarlık köyünde okudum ortaokulu ise aşağı Mürderisler köyünde bitirdim. 1981 yılında Etiler Akaretler mahallesinde bayan kuaförlüğüne başladım. İlk şiir yazmaya 1989'da başladım. İlk Şiir kitabımı 2001 yılında kendi imkânlarımla yayımladım. 2008 yılında Mürekkep Yayınevinde bir şiir kitabım yayınlandı. 2011 yılında yine Mürekkep Yayınevinde bir şiir kitabım yayınlandı. Tekrar öykü kitabımı yayınladım. 2015 yı

Nazlı yardan ayrı kaldım Ağla sen gözlerim ağla Gurbet elde taş mı oldun Ağla sen gözlerim ağla

Yar telefon etmiş etmiş duymadım Yarin gönlü bende imiş bilmedim Yarim bana selam salmış almadım İki satır mektup yazsan ne fayda

Ruhumda var gizli yara Görünmez ki tabip sara Lüzum yoktur ki doktora Yaram gönül yarasıdır Çok zalimsin nazlı yârim Düşündükçe artar zarım Dert elinden intizarım Yaram gönül yarasıdır Gamla keder serden gitmez Yanarım dumanım tütmez Yaram derin sargı tutmaz Çünkü gönül yarasıdır Ahmet Akar der yalnızım Gece gündüz artar sızım İlaç merhem neme lazım Yaram gönül yarasıdır Ahmet Akar

"Deneme'nin Şubat 1969 sayısındaki şiirinizden duyduğum sevinci ulaştırmak istedim size... son aylarda dergi boşluklarındaki ruhsuz, ölü şiirler furyasında, ince zarif canlılığıyla beni birden öylesine etkiledi. Üç gündür her okuyuşumda gittikçe daha sardı beni. Bana çokgen ve içimden gelerek konuşma ve yorum imkânı veren şiirler karşısında çocuklar gibi seviniyorum. Ölçülü, hesaplı, dengeli ve her şeyden önce dolu şiiriniz için tekrar tebrik ve teşekkürler." (Behçet Necatigil) Ahmet Necdet (1933-2010), Tür

Bir insanı yaralarından öpmek En çok incinen yerinden İlaçtan, sargıdan önce Sevgiyle iyileşmeye çağırmak Yaralı gözlerinin içine Ilık bir ipek gibi akmak örselen yerlerine can suyu gibi dökülmek Bu kitap Aydın Öztürk'ün 2012, 2016 yılları arasında yazdığı şiirlerden oluşuyor. İnsanın içindeki sessiz nehirlerce akıyor. Çığlıklarına çarpıyor. En umutsuz anlarının ellerinden tutuyor. Kırılan düşlerini onarıyor. Mücadelenin en büyük ilaç olduğunu hatırlatıyor. Şafağın gözleriyle bakmak diyor. İnatçı sarmaşık

Atatürk'ü kahraman bir komutan, büyük bir lider ve devlet adamı olarak anlatan çok sayıda kitap yazıldığına ve bir iki tane de sinema - tv filmi yapıldığını biliyoruz. Ne var ki bütün bu çalışmalar, O'nun duygusal yapısının ve yaşamının anlaşılmasına yetmemiştir. Atatürk ulusal bayramlarda, 10 Kasım'larda düzenlenen sempozyum ve panellerde anlatılırken, askeri, idari, kültürel ve sosyal konularda veciz sözleri bulunan bir devlet adamı kimliğine hapsedilmiştir çoğu zaman. Oysa o her şeyden önce bir insandır.