Umurunda mı? Çakıl taşı durgun deryayı sallar Çağlayan derenin umurunda mı? Canı yanan eşek beygiri sollar Semeri vuranın umurunda mı? Yananda tütende evin bacası Duman olur darda akıl hocası Kediye köpeğe meydan locası Temeli kuranın umurunda mı? Neden ağlamalı neden gülmeli Korku olmadan da yola gelmeli Dünyayı ateşe vermiş bir deli Kibritin çıranın umurunda mı? Gül solunca diken batıyor göze Yazın sıcak yüzü meramdır güze Uranyum çağında silahtır füze Uzayı görenin umurunda mı? En büyük şerrinde a

Erzincan Çok küçükken ayrılmışız gurbete Bilemedim cennet benim köyümde Hoşirik'in varmış ziyareti de Hasretimdir köyüm başka Erzincan Bilemedim yıllarca uzak kaldık Ziyaret edince değer anladık Çükelik ayranının tadına baktık Yerin çok ayrıdır şirin Erzincan Köyümde gözlerim köylüm aradı Baktım herkes göçmüş kimse kalmadı Ellerinden öptüğüm teyzem vardı Canım memleketim güzel Erzincan Yıllardır duyduğum şelale başka Ekşi suyun içince geldim aşka Doymam toprağıma kalmam uzakta Güzelliğin başka görd

Üç evli mezrada doğdum büyüdüm Ne eğitim gördüm ne okul gördüm Ekenek biçenek çalıştım durdum Ne bir huzur buldum ne rahat gördüm Aşık oldum aşkım ile bağlandım On dört on beş yaşlarında evlendim Gelenekler öyle idi neylerdim Bazen huzur bazen çilede gördüm. Beş yavruyu bu vatana getirdim Üç kardeşi iki abla yitirdim Gerçek bir mürşit'e özümü verdim Huzur mutluluğu sohbette kurdum. İlk yavrumu bir yaşında yitirdim Öbür yavrularla zaman geçirdim Günlerini acı tatlı getirdim Ömür geçti zaten çöktüm oturdum

At Yorulur mu? Kır at kanadını açmış Ona hiç yol sorulur mu? Bir anda çayır varmış Ot için at yorulur mu? Sıkı çakarsa dört nalı Zaten çayır onun malı Aşka bir kazık çakalı Bağlı at hiç yorulur mu? -05 Mart 1988-

Abu hayatsın sezilmez Nerden geldiğin bilinmez. Sensiz canlılık olmaz. Tohum sensin. Tohum sensin. Dünya koca bir kazandı. Şimşekler çarptı ısındı. İçinde çorba kaynadı. Tuzu sendin biber sensin. Üç milyar nükloidin var. Kromozomun dann var. Farklılığı aynı kılar. Genler sende genler sensin.

Araya araya buldum yolumu Havaya kaldırdım açtım kolumu Sana sığınırım yüce yaradan Huzurunda boş çevirme elimi Dünyaya geleli dolaştım durdum Her gittiğim yerde varlığın gördüm Her zaman her yerde hazır nazirsin Aradıkça seni kalbimde buldum Ne yerde ne gökte ne de Ay'dasın Mekanda münezzeh her yerde varsın Bütün alemleri yoktan var eden Ne sağda ne solda ne ortadasın Ne saray ne köşkte ne de evdesin Ey yüce yaradan sen her yerdesin Gözlerin bakıp da göremediği Gözlerin önünde olan yerdesin

Güller İçinde Görmeye geldiğim zamana bakın Toz duman akpalmış yeller içinde Arayıp bulmaya çalışır iken Adresin kaybettim eller içinde Bir demet çiçeğim vardı elimde Onu veremedim telaş içinde Aşkım sığınmışsa senin gönlüne Çaresiz perişan haller içinde Senin için gönlüm açtım han ettim Beklerim gelirsen yollar içinde Aşkta muhabbeti başa taç ettim Karşılarım seni güller içinden

türkçe bir ölümle ölmeliyim kardeş insanlar duysun kendi dillerinde ölümler taşımasın dilim sağken, uzak yakın, dünyanın hiçbir toprağına. hiç tanık olmasın kanlı kıyımlara ölümün utandığı ölümleri söylemesin dilim

giderim düşer yollara gecenin içinden gidişlerim kaçak gülüşüme saklıyorum seni ardımda ellerinin küsen sıcağı pencerendeki mahzun bakışına dalıyorum yine zımpara kâğıtları elinde siliyorsun kalın çizgilerimi laciverde kesiyor gece öfke alıyor sabahım yaralı gidişlerinden alıyorum sesini kalkıyorum yerimden incinmişsin dünya böyle en yakın gittiğin yerden dönersin en yakın bildiğinden uzak içine düştüğün kedere gülersin bir elin kalbime gider diğeri içinin sızısına kalsın bu dört duvar ara

Üşürken ellerim, kilit vurdum üstüne rüzgâların sen dağların küskün ceylanı kaç mevsimle tanıştın, bozkır kaçamaklarında süslendim bulut giyislerinden şimdi, budanmış bir ceviz ağacıyım Gülhane parkında acemiyim bilmiyorum çiçek açmayı bir martı havalanıyor Boğazın üstünde kanatlarına mühür vurdum yas tutmuş ayrılıklar gibi unutulmuşum hangi gençliğimi yaşasam da kurtulsam şu yürek masallarımın kızgın alevinden. *** Gözlerindi uçtuğu martının kanatlarında Yeşil ve mavinin seviştiği bir kıyıda Sahilde öpüş

Ben melâmet hırkasını kendim geydim eğnime Âr-ü nâmus şişesini taşa çaldım kime ne Gâh çıkarım gökyüzüne seyrederim âlemi Gâh inerim yeryüzüne seyreder âlem beni Gâh giderim medreseye ders okurum Hak için Gâh giderim meyhaneye dem çekerim ışk için Sofular haram demişler ışkımın şarabına Ben doldurur ben içerim günah benim kime ne Sofular secde ederler mescidin mihrabına Benim ol dost eşiğidir secdegâhım kime ne Nesîmî'ye sordular kim yârin ile hoş musun? Hoş olam yâ olmayayım ol yâr benim kime ne

Her iş sevda ile yapılır. Şiir kara sevda ile... Bir güzele aşık olursunuz. Eğer yüreğiniz şiirden yana akmışsa o bir kara sevdadır..

Senin ansızın çekip gitmenden korkardım Sen varken ben vardım Sen yokken mızmız bir çocuktum hayatta Karanlıklarda korkarak yazdım hep Her satırın sana çıkacağını bile bile Ben senin gözlerinde dem vurdum aşka Senin kokun saydım gül çiçeklerini Bir sözünle yıkardım tüm şehirleri Bir bakışınla var edersin cennet bahçelerini Gözlerin dolmasın bu satırları okurken Tek damla akmasın gül yüzünden Senin gözyaşların Benim kıyametimdir.

Yaş yirmi Genç bir beden Yaşamın en güzel anında Kıpır kıpır hareket var kanında Dağlarda yankılanıyor sesi Onun herşeyi mavi beresi Ey milletin elçisi Ey Cumhuriyet bekçisi

Mehmet Dede Tekke ocağı süreğinde, cem adlı eseri yazmaktaki amacımız, kaybolmaya yüz tutmuş olan dedelik kurumumuzu ve sürekler farklılığı bulunan bu kurumun Alevi muhib canları tarafından anlaşılmasını ve unutulmamasını sağlamaktadır.

Kitabı yazmaktaki ana gayem, her nerede ve nasıl olursa olsun insan isterse beceremeyeceği ve ulaşamayacağı hiçbir makam ve mevki yoktur. O yüzden sevgili okurlarım, bu yaşanmış gerçek hikayenin özüne bakarsanız hayatla savaşmayı öğrenecek ve yenilmeyi hiçbir zaman kabul etmeyecek daha da hırslanacaksınız.

Cazibe Hanım Bahar mısın yaz mısın? Umut musun haz mısın? Eda mısın naz mısın? Yedi renk gül gördüm sende O ateşin çakar gider Görenleri yakar gider Pınar gibi akar gider Her gün kıvrıla kıvrıla... Sanırsınız gözler badem Baharı müjdeleyen çiğdem Ayrılamaz insan bir dem Bakakalır ağzı açık

Kimler aleyhime dönerse benim O'na hiç yoksulluk gösterme Rabbim. Her kim bana yanlış yolda der ise Dü (iki) cihanda mutlu edesin Rabbim. Bütün yanlışımı gören canlara Yüz çevirip dönüp gitmiş olana Dolandırıp dahi hor bakanlara Evladıyla mutlu edesin Rabbim. Kim ki beni hakir görüp yererse Aleyhimde tüm suçlarım sererse Dua dursun beddua da ederse Malla mülkle mutlu edesin Rabbim.

Anadolu'yum ben Tanı! Çağına büyüdü bende Uygarlıklar Kucaklaşarak... Sevgidir bütünlenen üstümde Bil Paylaşılarak... Koca dağın üstü Kağızman'da Toroslar'da Eğirkaya Yazılıkaya Dikkaya...

Yüzünü çevirip sırtını dönme Uzaklardan görmem bile yetiyor Ne düşünün bilmem istersen sevme Gözlerine bakmam bile yetiyor